Contactblad Relatie Mens en Dier juli 2007

Dit is het Contactblad "Relatie Mens en Dier" van de belangengroep en stichting Rechten Voor Al Wat Leeft. Onderwerpen De Vos: slachtoffer van het Rijk der Fabelen. Hoofdoorzaak van de weidevogel achteruitgang. Ritueel slachten (6). Zwerfkatten (7). Biobig verdoofd gecastreerd. Lokduiven en roek vrijgelaten uit kooi door boze flatbewoner.

DE VOS Slachtoffer van het Rijk der Fabelen Is het de hardnekkigheid van het geloof in de vele fabeltjes die rondom de vos bestaan? Fabeltjes waarbij het dier wordt bestempeld als een uiterst sluw en gevaarlijk dier, dat zeer veel schade zou toebrengen aan de landbouw (het doden en eten van buitenlopende kippen, lammeren, schapen en zelfs biggen), aan de wilde fauna (de vos zou de grootste bedreiging zijn voor o.a. de weidevogels), en aan de volksgezondheid (hondsdolheid, vossenlintworm en vossenbeten)? Of ligt de eigenlijke oorzaak van het in zo'n kwaad daglicht stellen van de vos in het feit, dat dit dier eigenlijk door de jagers als hun concurrent wordt gezien? Een concurrent die uit de weg geruimd moet worden, waarvoor men natuurlijk vele, meestal valse, argumenten zoekt aan te voeren om dit te rechtvaardigen? Eerder hebben wij al geschreven (contactbladen juli 2005, januari en april 2006) over de weidevogelbescherming en over het jacht-/bestrijdingsbeleid van toenmalig landbouwminister Veerman, door wie ook de vos op de landelijke vrijstellingslijst werd geplaatst, d.w.z. dat naast andere dieren ook de vos in het hele land zonder ontheffing mag worden afgeschoten. Waarom we hier nu weer over schrijven? Jacht op jonge vosjes In de Leeuwarder Courant van 2 mei 2007 lazen we hoe jagers meedogenloos in de kraamtijd nesten met jonge vosjes én de ouderdieren uit het nest jagen en overhoop schieten. (Wij weten dat in veel gevallen de jonge vosjes ook wel tegen een boom worden doodgeslagen, om munitie uit te sparen.) Foto's tonen de dode jonge vosjes van ongeveer 7 weken oud, achteloos op een hoop gegooid. "Damstra en zijn maten schieten in de zoogperiode in pakweg een maand tussen de 20 en 30 jonge vossen af", zo lezen we. Reden: "De rovers verorberen eieren en kuikens van weidevogels". Dit artikel was voor ons aanleiding eens uitvoerig op deze zaak in te gaan. Laten we alles eens op een rijtje zetten: U herinnert zich wellicht wat wij eerder hierover schreven: Uit langdurig onderzoek door Sovon Vogelonderzoek Nederland en Alterra, maar ook door Landschapsbeheer Nederland is duidelijk naar voren gekomen dat de vos weliswaar wel eens een grutto-ei of -kuiken pakt, maar zéker niet als hoofdoorzaak kan worden aangemerkt van de achteruitgang van de weidevogelstand. Als het om predatie gaat zijn het voornamelijk de buizerd, de blauwe reiger, de hermelijn, de wezel en de bunzing die hier verantwoordelijk voor zijn. In mindere mate de zwarte kraai, en het allerminst o.a. de kat, de rat en …de vos. Ook een groot aantal vogelsoorten, waaronder ook n.b. de ooievaar, valt onder deze groep van de minst verantwoordelijke predatoren. We zouden de vos op dit punt dus op het zelfde niveau kunnen rangschikken als de ooievaar! En wie zou het in zijn hoofd halen de ooievaar te bejagen? Valse argumenten De jagers uit b.g. krantenartikel troffen bij het vossennest resten aan van prooidieren als eenden en hazen. Wie meent dat de jagers de vossenfamilies uitroeien om eenden, hazen en weidevogels te beschermen moet beseffen dat de jagers liever zélf eenden en hazen "oogsten", dan er iets van aan de vos te gunnen. En de weidevogels worden er steeds bijgesleept om de z.g. noodzaak van de vossenmoord te rechtvaardigen. Het ergst is dat onze overheid hier helemaal in meegaat! Vorig landbouwminister Veerman verklaarde de vos tegen beter weten in vogelvrij, niet alleen doordat een aantal Tweede-Kamerleden, fervente plezierjagers, hem hiertoe wisten over te halen, maar ook omdat deze ex-minister zélf graag op jacht gaat. Met de vogelvrij-verklaring van de vos ging de heer Veerman echter lijnrecht in tégen de adviezen van Sovon Vogelonderzoek Nederland, Alterra en zelfs ook van het Faunafonds, een n.b. door de minister zelf ingesteld adviesorgaan!

Hoofdoorzaak van de weidevogelachteruitgang In 2004 vond een symposium plaats onder de titel "Naar een effectief en breed geaccepteerd vossenbeheer", georganiseerd door het Faunafonds, in samenwerking met een aantal organisaties die bij hun beheer met vossen worden geconfronteerd. Verschillende sprekers, elk vanuit zijn/haar eigen deskundigheid, voerden daar het woord. We citeren een uitspraak van Drs C.J. Kalden, secretaris-generaal bij het Ministerie van LNV (eén van de sprekers op dit symposium): "Vast staat dat weidevogels achteruitgaan in ons land. De voornaamste oorzaken daarvan zijn toch, denk ik, ontwatering en de daarmee samenhangende intensivering van de landbouw". Weidevogels houden van drassige weilanden. Hierin vinden ze voedsel voor hun jongen en voor zichzelf. Tegenwoordig wordt het grondwaterpeil met opzet laag gehouden, veel te laag voor de weidevogels. Verder wordt er veel te vroeg gemaaid, in april, wat tot gevolg heeft dat de kuikens, die zich juist in die tijd voorzichtig buiten het nest gaan begeven, worden vermorzeld tussen de messen van de maaimachines. Juist déze hoofdoorzaken worden bij de besluitvorming rond de bescherming van weidevogels buiten beschouwing gelaten. Men weet het wel, maar praat er niet over, want dat is economie! Eigenlijk menen wij dat de weidevogels de overheid niets interesseren. Ze worden alleen gebruikt als stok om de vos mee te slaan. De vos moet weg, om de jagers zelf ruim baan te geven! Bovendien is de vos dan ook nog eens een extra jachtobject waar de jagers zeer veel plezier aan beleven, want de vossenjacht schijnt erg spannend te zijn! Weer een kick er bij dus! En het publiek wordt zand in de ogen gestrooid door de valse indruk te wekken dat de vos wel móet worden bejaagd om de, door een ieder zo geliefde, weidevogels te beschermen. Wat een gehuichel! En de vos heeft tóch al een slecht imago gekregen, dankzij alle fabeltjes uit verleden en heden, dus het grote publiek beaamt dit vrij makkelijk. Hoewel, als we het aantal ingezonden stukken lezen in de Leeuwarder Courant, waarin velen zich boos en verontwaardigd uitlieten over deze rigoureuze vossenmoord, weten we dat gelukkig niet iedereen dit over zijn kant laat gaan! Vos gevaar voor (pluim)vee? Van tijd tot tijd lezen we berichtjes over schapen en lammeren die in het weiland door een vos zouden zijn gedood. We moeten u eerlijk zeggen: Wij geloven die berichten niet altijd, maar beschouwen ook deze als een hetze tegen de vos. In 1997 heeft het PWN Waterleidingbedrijf Noord-Holland met schijnwerper en camera een experiment uitgevoerd op een klein weilandje, om de confrontatie te bestuderen tussen enkele schapen met hun lammeren en vossen. Op een PWN-poster lazen we het resultaat. We citeren letterlijk: "Waarnemingen". Op 29 van de 65 dagen van het experiment werden in totaal 37 vossen geregistreerd, steeds in het donker. Vossen doorkruisen het weitje vaak zonder enige belangstelling voor de schapen en lammeren; bij nadering van een vos, vaak nog buiten het weitje, waren de ooien meestal direct alert en op de poten. Geen van de lammeren of schapen werd aangevallen door een vos. Het verschijnen van een vos leidde nooit tot paniek. Wel was er soms een schrikreactie, bij plotseling opduiken of bewegen van een vos. Twaalf keer liep een ooi richting de vos, en in acht gevallen verjaagde het schaap de vos ook werkelijk, soms vergezeld door het lam. De vossen waren duidelijk beducht voor de ooien. Tweemaal werd een duidelijke interesse waargenomen van een vos in een lam. De duidelijkste poging tot predatie ging als volgt. Een vos loopt tussen enkele slapende schapen met hun lammetjes door en wil over het hek springen naar buiten de wei. Eén ooi schrikt (vos ook), springt op. De vos vindt haar slapende lammetje, dat springt op en loopt weg met de vos erachteraan, die het een paar meter volgt. De vos schrikt echter af als de ooi weer bij het lam terug is". Volgens Stephen Harris, professor Milieuwetenschappen aan de Universiteit van Bristol, en een van de sprekers op eerdergenoemd symposium, wijzen in Groot-Brittannië de statistieken uit dat slechts 5 - 10% van alle dode lammeren op naam komt van de vos. 90 - 95% van de dode lammeren is dus te wijten aan slechte verzorging van de schapen en lammeren. Verder zei hij dat buitenlopend pluimvee dat wordt gehouden in groepen groter dan 1000 dieren minder risico loopt door een vos te worden gepakt dan pluimvee dat in kleinere groepen wordt gehouden. Dierecoloog Jaap Mulder, weer een andere spreker op het symposium, adviseerde dat pluimvee dat buiten loopt 's middag bijtijds kan worden opgehokt. Ook gebeurt het vaak, aldus Jaap Mulder, dat kippen zelf zijn uitgeselecteerd en zich hebben aangepast aan het gedrag van de vos. Als deze kippen 's nachts buiten blijven, gaan ze aan het eind van de middag zelf al "op stok" op een hoge tak in de bomen, waar de vos ze niet kan pakken. In alle gevallen valt de landbouw- en economische schade door de vos dus heel erg mee, en kan deze door de veehouders zelf nog verder worden beperkt door verstandige maatregelen. Volksgezondheid Tot slot nog iets over het vermeende gevaar dat de vos zou betekenen voor de volksgezondheid, met name door de hondsdolheid. Ook hier blijkt weer hoe de zaak wordt overdreven want, aldus Stephen Harris: "De feitelijke invloed van hondsdolheid op de mens in Europa is minuscuul, er vallen immers nauwelijks doden". Er valt over de vos nog veel meer te vertellen als het gaat om leugens, overdrijving en fabeltjes van de mens over dit dier. We moeten ons echter beperken vanwege de ruimte in dit blad, Maar het bovenstaande lijkt ons meer dan genoeg om ons af te vragen: Is het werkelijk noodzakelijk hele vossenfamilies uit hun holen op te jagen en neer te knallen? Is de mens zélf, met zijn drang om te jagen en te doden voor de kicks die hij daar kennelijk van krijgt, niet vele malen sluwer, gevaarlijker en schadelijker voor de natuur dan de vos?

WEET U NOG…? (2) Het begint op een feuilleton te lijken. In ons vorige contactblad (april 2007) schreven wij over Tweede-Kamerlid H.J. Ormel (CDA), die niet schriftelijk wil reageren op onze brief van 31 oktober 2006. Deze brief stond afgedrukt in het contactblad van januari 2007 en ging over het halalslachten en over het castreren van biggen. Op een tweede schrijven van 5 februari 2007 werden wij uitgenodigd voor een gesprek met de heer Ormel; dit hebben wij geweigerd omdat wij graag een schriftelijk antwoord in handen willen hebben. Tijdens een telefonisch contact met zijn medewerkster, begin april van dit jaar, werd ons nog eens stellig beloofd dat dit antwoord er zeker zou komen. Maar de heer Ormel is kennelijk niet meer van plan te reageren op onze brieven. En dat zijn nu onze volksvertegenwoordigers…! Op 14 mei jl. hebben wij ons per brief hierover beklaagd bij de CDA-fractievoorzitter in de Tweede Kamer, de heer P. van Geel. Kopieën van onze brieven aan de heer Ormel stuurden wij mee. Wij schreven o.a.: "Wij vinden het schandalig dat wij nu reeds ruim meer dan een half jaar op een antwoord zitten te wachten. Wij menen vaak te horen dat het CDA "meer naar het volk wil luisteren". Welnu, de heer Ormel wil misschien wel luisteren naar 'het volk', maar als hij vervolgens geen reactie laat horen, schiet het volk met zo'n mooie leus ook niet veel op! Dit lijkt naar ons idee meer op een 'ontmoedigingsbeleid'! Zoals u in bijgaande brieven kunt lezen betreft het hier zaken die zéker een dierenarts aan het hart zouden moeten gaan (dhr Ormel is dierenarts - red.) Ook daarom vinden wij e.e.a. bijzonder teleurstellend! Maar hoe dan ook, wij hopen dat u als fractievoorzitter kunt bewerken dat wij nu eindelijk binnenkort een schrijven van de heer Ormel mogen ontvangen, waarin wij duidelijk antwoord krijgen op onze vragen, gesteld in de brief die wij op 31 oktober 2006 aan de heer Ormel zonden". Tot op heden mochten wij noch van de heer Van Geel, noch van de heer Ormel iets vernemen….

RITUEEL SLACHTEN Het is niét te geloven hoe politici zich soms in allerlei bochten wringen om kiezers aan hun kant te krijgen én te houden! Zij deinzen er kennelijk ook niet voor terug om daarvoor regelrechte leugens in de strijd te gooien. Dit was onlangs het geval met PvdA-Tweede-Kamerlid H.E. Waalkens, voormalig ''Dierenbeschermer van het Jaar" nota bene! Deze meende in Trouw van 10 maart 2007 te moeten verkondigen dat een dier bij ónbedwelmd ritueel slachten net zo snel, zo niet sneller, buiten bewustzijn was als bij slachten met een voorafgaande bedwelming. Het kwam er dus eigenlijk op neer dat het ónbedwelmd slachten de beste slachtmethode voor het dier zou zijn. Hoogstwaarschijnlijk wilde hij hiermee een wit voetje halen bij de (vele) allochtone PvdA-stemmers. Wel pleitte hij voor een strenge controle bij het onbedwelmd slachten, maar dat was dan ook het enige goede in dit artikel. Om zijn gelijk maar voldoende te kunnen bewijzen vergeleek Waalkens het onverdoofd slachten met o.a. de CO₂-bedwelmingsmethode voor varkens, zoals die o.a. bij Vion in Boxtel wordt toegepast. Hierover hebt u diverse malen in ons blad kunnen lezen. Wel, als er eén bedwelmingsmethode slecht en dierónvriendelijk is dan is deze het wel! Wij hebben op dit artikel een ingezonden stuk naar Trouw gestuurd, dat gelukkig in z'n geheel is geplaatst. We schreven het volgende: "In het artikel "Halalslachten niet pijnlijker voor dieren" bepleit dhr Waalkens (Tweede Kamer-PvdA) strenge controle bij onbedwelmd halalslachten. Roerend mee eens, want tegenwoordig vindt nog slechts steekproefsgewijze en vooraf aangekondigde controle plaats! Absoluut ónacceptabel! Echter, dat een dier na de halssnede zónder bedwelming vooraf even snel, of sneller, bewusteloos zou zijn als mét bedwelming, is kolder! Reeds decennia lang kan men de hersenactiviteit meten, en aan het electro-encefalogram kan worden afgelezen of een mens of dier alert, in slaap of bewusteloos is. Vele onderzoeken hebben uitgewezen dat bij ónverdoofd doorsnijden van beide halsslagaders, ook als het correct gebeurt, bewusteloosheid pas intreedt tussen 10 en 20 seconden na het toebrengen van de halssnede. (Na een effectieve elektrische bedwelming is dat uiterlijk binnen 1 seconde!) Daarbij opgeteld de stress voor het dier tijdens voorbereiding en fixatie en vaak omdraaien/kantelen, dan is algemeen de conclusie dat ónverdoofd halalslachten veel pijnlijker en stressvoller is voor het dier dan bedwelmd slachten. Om de mate van lijden bij onbedwelmd slachten te vergelijken met die bij bijv. CO₂-bedwelming van varkens, is niet eerlijk, want deze zeér laakbare methode, die o.a. bij Vion te Boxtel wordt toegepast, ligt eveneens onder vuur. De gangbare elektrische bedwelming werkt, mits goed uitgevoerd, veel beter! Nee, dit artikel lijkt meer een gebaar (over de rug van de dieren) naar de allochtone PvdA-stemmers, maar mist elke wetenschappelijke basis. Ex-"Dierenbeschermer van het Jaar" Waalkens houdt blijkbaar meer van zijn partij en zijn Tweede-Kamerzetel dan dat hij zich zorgen maakt om dieren!" Een kopie van het gewraakte krantenartikel van Waalkens, plus een kopie van ons schrijven naar Trouw, stuurden wij naar alle leden van de Vaste Kamercommissie voor de Landbouw, waaronder ook dhr Waalkens zelf. Wij ontvingen van geén van de leden een reactie! Op 21 april jl. schreef Waalkens deze zelfde leugen ook nog eens in het Noordhollands Dagblad. Nu haalde hij zelfs de Universiteit van Hannover erbij, waar uit een onderzoek door de Faculteit Diergeneeskunde zou zijn gebleken dat een dier bij het zonder bedwelming doorsnijden van beide halsslagaders tegelijk zelfs minder pijn lijdt en eerder bewusteloos is dan bij het schieten van een pin tussen de ogen (het schietmasker - red.) Ook op dit artikel hebben wij een ingezonden stuk gestuurd, dat ook in z'n geheel is geplaatst. Aan de heer Waalkens hebben wij, op 24 april 2007, per brief gevraagd om een kopie van het betreffende onderzoeksrapport van de Universiteit van Hannover. Wij kúnnen niet geloven dat dit onderzoeksrapport werkelijk bestaat! Dat het gebruik van een schietmasker pijnlijker zou zijn is gewoon een pertinente leugen! Bij correcte toepassing is het dier op hetzelfde moment bewusteloos doordat de hersens direct totaal uitgeschakeld zijn. Als we beseffen dat de Kon. Ned. Maatschappij voor Diergeneeskunde het onbedwelmd ritueel slachten "ónaanvaardbaar" acht, evenals de Federatie van Europese Dierenartsen, en dat zelfs de EFSA (Europese Voedsel-Veiligheids Autoriteit) grote bezwaren heeft, waarom, zo vragen wij ons dan af, zou Waalkens toch tegen beter weten in zijn misleidende praatjes blijven verkondigen, als het niet vanwege de allochtone PvdA-aanhang is? Op ons verzoek aan de heer Waalkens van 24 april j.l. om ons het onderzoeksrapport toe te zenden hebben wij tot op heden geén reactie gekregen…. Niet alleen kamerleden, maar ook ministers reageren gewoon niet als het hun niet uitkomt. Zo hebben wij ook op onze brief van 5 maart 2007 aan Minister G. Verburg van LNV nog steeds geen antwoord. Deze brief (over het ritueel slachten) hebt u in ons vorig contactblad kunnen lezen. Wij hebben deze minister wederom aangeschreven. Overheden dienen binnen 6 weken te antwoorden. Dit duurt nu al weer bijna 3 maanden (op het moment dat wij dit schrijven).Wij hebben de minister laten weten dat, wanneer wij nu niet binnen 6 weken een antwoord krijgen, wij ons helaas genoodzaakt zien de Nationale Ombudsman in te schakelen.



Zwerfkatten Met onze twee zwerfkattenprojecten gaat het goed. Elke dag worden de gecastreerde/ gesteriliseerde katten gevoerd. Inmiddels kregen wij weer een noodkreet van een stichting die zich voor zwerfkatten inzet. De werkwijze is dezelfde als die wíj voorstaan: niet alleen vangen-neutraliseren-terugzetten, maar ook voorzien van dagelijks voer en drinken én een onderkomen. Door deze stichting waren enkele groepen zwerfkatten gesignaleerd, die voor vele nakomelingen zouden zorgen als er niet snel zou worden ingegrepen. Echter, er was geen geld om zoveel katten te laten neutraliseren. Men had de plaatselijke Dierenbeschermingsafdeling al gevraagd om financiële steun, alsook een aantal gemeentebesturen in de regio, maar ze kregen overal nul op het rekest. Wij adviseerden de stichting om het Hoofdbestuur van de Dierenbescherming aan te schrijven en hen aan te spreken op het artikel in hun blad "DIER" van maart 2006. In dit artikel schreef de Dierenbescherming zwerfkattenprojecten te initiëren en financieel te steunen; donateurs werden opgeroepen om speciaal voor dit doel een bijdrage aan de Dierenbescherming over te maken. De noodlijdende stichting schreef inderdaad een brief aan de Dierenbescherming, maar de stichting werd terugverwezen naar de eigen DB-afdeling, die zij al eerder tevergeefs hadden benaderd. Natuurlijk hebben wíj toen geholpen, maar wij vinden dit ronduit schandalig! In drie provincies steunen wij nu een zwerfkattenproject. Om de u inmiddels bekende reden noemen wij geen plaatsen of locaties. In de betreffende regio's worden door de Dierenbescherming géén zwerfkattenprojecten geïnitieerd. Men laat de dieren gewoon lopen en voorttelen. Als vervolgens anderen dit broodnodige werk oppakken, omdat de Dierenbescherming het laat liggen, geeft men ook geen financiële steun. En dat voor zo'n rijke vereniging! Wij hebben hier geen woorden voor! Hoevelen zullen in goed vertrouwen geld voor de zwerfkatten hebben gestort naar de Dierenbescherming? En wát wordt ermee gedaan? We móeten helaas dit zo schrijven! We doen dit niet graag over andere dierenorganisaties, maar dit is zó onrechtvaardig, en niemand lijkt dit te beseffen! Naschrift. Karin Wiegman van de Stichting Kattenbescherming Nederland haalde in een nieuwsbrief bovenstaande tekst aan en plaatste een link (URL) naar bovenstaande op Internet. Een externe advocate reageerde in opdracht van de Landelijke Dierenbescherming 14 maart 2008 in een brief met de sommatie om deze tekst uit de nieuwsbrief te halen. De Dierenbescherming vreest dat het publiek niet langer donaties aan haar wenst te geven. De Dierenbescherming sommeert binnen 5 dagen de onjuiste berichtgeving te rectificeren. De inhoud dient te luiden: In onze nieuwsbrief hebben wij gesteld dat de Dierenbescherming geen katten steriliseert, geen of onvoldoende zwerfkatten projecten initieert dan wel financieel ondersteunt. Deze informatie is onjuist en onzorgvuldig jegens de Dierenbescherming. De afdelingen van de Dierenbescherming houden zich structureel bezig met het vangen en steriliseren van zwerfkatten en wij betreuren dan ook dat wij de indruk hebben gewekt dat dit niet geval zou zijn. Stichting Kattenbescherming Nederland Karin S. Wiegman Stichting Steun Aan de Belangengroep Rechten Voor Al Wat Leeft Tot zover de Dierenbescherming. In de brief meldt de Dierenbescherming tevens dat wanneer de rectificatie niet of niet tijdig wordt geplaatst dat zij verdere juridische maatregelen zal treffen. En zo wordt het geld en de energie die de Dierenbescherming beter zou kunnen besteden aan de oplossing van het zwerfkattenprobleem gestoken in het bestrijden van kleine organisaties die het werk oppakken dat de Dierenbescherming op tientallen plaatsen laat liggen. Er is niemand die beweert dat er geen afdelingen zijn die dat wel doen, al wekt de advocate in haar brief wel de suggestie dat deze bewering wordt gedaan. De advocate schrijft zelf in de bewuste brief: "Ongeveer 45 afdelingen van de Dierenbescherming houden zich structureel bezig met vangacties van zwerfkatten, waaronder castratie en sterilisatie". Wel, een blik op de website van de Dierenbescherming laat zien dat er 90 afdelingen zijn. Waar personen of stichtingen, die in de resterende 45 regio's dit werk oppakken, in geldnood komen, kloppen zij veelal tevergeefs aan bij de Dierenbescherming. Vervolgens wordt een beroep gedaan op organisaties als Rechten voor al wat leeft, die aan haar donateurs om extra giften moet vragen om aan deze steunaanvragen te kunnen voldoen. Daarmee hopen wij dat het probleem beheersbaar blijft. Tevens werken wij met anderen aan het vinden van een oplossing waarin ook de overheid gevraagd wordt om een deel van de taak en financiering ten bate van de oplossing van het zwerfdierenprobleem op zich te nemen. Op deze site en in de diverse nieuwsbrieven komt een artikel met de achtergrond van en complicerende aspecten aan het zwerfkattenprobleem. Wij vragen uw begrip voor de terughoudendheid die wij betrachten in het publiceren van de exacte locaties van de opvang van zwerfkatten in Nederland. We vrezen namelijk dat het publiek, dat zich gratis wil ontdoen van haar dieren, de dieren op deze plaatsen gaat dumpen. Dit fenomeen doet zich helaas voor bij kinderboerderijen en dierentuinen. Vrijwel alle zo gedumpte konijnen of cavia's worden gedood uit vrees voor de verspreiding van dierziekten en tekort aan opvangmogelijkheden. Wij willen voor alle dieren en dus ook voor zwerfkatten een beter lot. Tot zover het naschrift. Wij vragen uw steun! Willen wij dit belangrijke werk kunnen blijven steunen, dan kunnen wij er niet onderuit u weer om een extra bijdrage voor dit doel te vragen. Wij zijn daarom zo vrij weer een acceptgirokaart in te sluiten, en we zouden u namens de vele zwerfkatten vriendelijk willen vragen om een bijdrage speciaal voor dit doel. Elke castratie en sterilisatie bespaart weer zeer veel dierenleed doordat veel toekomstige zwervertjes gewoon niet worden geboren! Want: 1 + 1 is nog altijd (veel) meer dan 2, als het om voortplanting gaat! En om de zwerfkatten zélf een beetje dierwaardig bestaan te geven, is er voer nodig en een onderkomen waar ze kunnen verblijven bij slecht weer. Mocht u belangstelling hebben om deze projecten eens persoonlijk te bezoeken, en om te zien of uw geld echt goed besteed wordt, belt u ons dan eens op, en wij zullen u de telefoonnummers geven zodat u zelf een afspraak kunt maken.



WIJ LAZEN VOOR U (uit Noordhollands Dagblad d.d. 3 mei 2007) "Biobig verdoofd gecastreerd De biologische varkenshouders (VBV) in Nederland schakelen per 1 juli a.s. over op het verdoofd castreren van biggetjes. Op dit moment worden de ballen van jonge varkens nog zonder verdoving verwijderd. Het maatschappelijk verzet tegen die praktijk groeit al geruime tijd en de varkensbranche zoekt naar alternatieven. De VBV telt 53 leden en vertegenwoordigt 90 procent van alle biologische varkenshouders in Nederland. Jaarlijks laten deze boeren ruim 300.000 biggen castreren". Tot zover het krantenbericht. De VBV en ook de Stichting Biologica zien dit niet als eindstation. "De beste oplossing", zo lezen wij op internet in een persbericht, "is het geheel achterwege laten van castratie door een combinatie van maatregelen (voeding, fokkerij, hygiëne en detectie aan de slachtlijn). Maar doorslaggevende technieken om dit in de praktijk te kunnen brengen zijn de eerste jaren nog niet voorhanden. Daarom is nu besloten om met verdoofd castreren te beginnen. Hoewel met de verdoving zelf ook stress is gemoeid, is er volgens de VBV en Biologica per saldo sprake van welzijnsvoordeel. De VBV en Biologica zijn betrokken bij een landelijk onderzoek naar hoe het verdoofd castreren nog diervriendelijker kan en tegelijkertijd praktisch haalbaar kan blijven. De resultaten hiervan worden in het najaar verwacht". (Een eerste stap op een nog zeer lange weg! - red.)

(uit "de Stentor" d.d. 25 mei 2007) "Lokduiven en roek vrijgelaten uit kooi door boze flatbewoner DEVENTER - Op het dak van een garagebox tussen flats aan Het Vlier en De Havikshorst stonden gisteren en eergisteren twaalf ijzeren kooien, met daarin drie lokduiven en flink wat maïskorrels. "Pure dierenmishandeling", zegt Bertus Siemelink boos. De bewoner van de flat aan De Havikshorst had er gisteren schoon genoeg van toen een roek (een beschermde vogelsoort) in één van de kooitjes vast zat. Hij besloot het dak op te klimmen om de vogels te bevrijden. De politie had na klachten uit de buurt de kooitjes een dag eerder al verwijderd van het dak, maar moest ze weer terugzetten, toen de opdrachtgever bij hen bekend was. Om de duivenoverlast tegen te gaan in de buurt had woonbedrijf Ieder1 in samenspraak met de gemeente het (beruchte - red.) bedrijf Duke Faunabeheer uit Almere ingehuurd om de 'vliegende ratten' te vangen. "De kooien zijn gistermiddag nog weggehaald, na klachten van buurtbewoners, die vanaf hun balkon op de kooien uitkeken", zegt Ilona Hendriks, woordvoerder van Ieder1. "Mijn vrouw kon niet meer tegen het hulpgeschreeuw van de gevangen roek", vertelt Bertus Siemelink. Op het warme dak trof hij een dieronvriendelijke situatie aan. "Eén duif lag op zijn zij en het bakje met water wat ze hadden was door de hitte helemaal opgedroogd". "We zoeken samen met Duke Faunabeheer nu een andere manier om de duiven te vangen. Een diervriendelijke manier om dit te doen is natuurlijk lastig", aldus Hendriks". Tot zover dit krantenbericht. Overleg met de Werkgroep Duivenoverlast, waar wij nauw mee samenwerken, leerde dat deze al lang contact had gehad met het woningbedrijf Ieder1, en hen had geadviseerd duiventillen te plaatsen. Heel merkwaardig, dat dit woningbedrijf toch eerst weer Duke Faunabeheer vangacties laat uitvoeren, en vervolgens bij diezelfde Duke Faunabeheer te rade gaat voor een diervriendelijke oplossing van het duivenoverlastprobleem! U ziet hoe moeilijk het vaak is om gemeenten, woningbouwverenigingen etc. ervan te overtuigen dat de duiventilmethode de enige doeltreffende en diervriendelijke methode is. Heel goed dat het woningbedrijf én de gemeente Deventer nu zelf hebben ondervonden dat het publiek niet blij is met de wrede werkwijze van Duke Faunabeheer. Hopelijk zal men ontdekken dat Duke Faunabeheer géén diervriendelijke oplossing aan de hand kán doen, omdat deze alleen maar kan vangen en doden. Het zou goed zijn als inwoners van Deventer zelf aan de bel trekken bij dit woningbedrijf en hen verwijzen naar o.a. de dichtbij gelegen gemeente Zutphen, waar men erg enthousiast over de duiventillen!

De Stichting Rechten voor al wat Leeft.

Auteur Bep de Boer.