Drogredenen voor het negeren van dierenrechten

Het dier weet niet beter.
Onwetendheid of onmogelijkheid om te weten wat een dier precies wil, is geen grond om een dieren rechten te ontkennen.
Dieren kennen geen moraal of ethiek.
Dit geeft het mens nog niet het recht om het dier zijn grondrecht op vrijheid te ontzeggen; de mogelijkheid tot moreel handelen maakt alleen maar zijn verantwoordelijkheid groter.
Alleen zij die plichten kunnen vervullen kunnen rechten hebben.
Dit geldt niet voor grondrechten, deze zijn onvoorwaardelijk.
Er is vrijwel geen enkel land dat zulke geavanceerde welzijnswetten heeft als Nederland.
Klopt en dat is hier ook relatief hard nodig. Helaas levert het in ons land geen welzijn voor dieren op, maar voorkomt het al te grove schending.
Het kost veel geld om met dieren rekening te houden.
Dit kost alleen geld voor degenen te beroerd zijn om op tijd naar alternatieven te zoeken.
Planten hebben ook gevoelens, als niet-vleeseter ben je net zo wreed.
Biologisch en spiritueel zou een plant alleen iets aan gevoelens (bv pijn) hebben als het op basis van die informatie actie kan ondernemen. Een niet-vleeseter eet minder planten dan een vleeseter indirect via vlees doet.
De mens is complexer dan andere dieren, en - DUS - niet gelijkwaardig!
Vrouwen zijn voor mannen complex en andersom. Toch zijn ze gelijkwaardig. Iets of iemand niet kunnen begrijpen heeft geen relevantie voor zijn of haar rechten.
Onrecht t.a.v. mensen is belangrijker.
Dit maakt dierenrechten nog niet onbelangrijk.
Waar trek je de grens bij rechten anders dan tussen mens en dier? Dieren doen niets waarmee ze rechten verdienen.
Dit is een relevante vraag. De grens ligt niet tussen soorten, maar in gedrag. Mens en dier hebben recht op juridische steun in het stellen van grenzen aan anderen die andermans vrijheid aantasten.
Activisten stellen dieren boven mensen.
Dat dieren gelijkwaardig worden gevonden aan mensen, betekent niet dat dieren boven mensen staan.
Dieren kennen geen gevoelens zoals mensen.
Het (niet aantoonbaar) bezitten van gevoelens is irrelevant voor het bezitten van rechten.
Dieren rechten toekennen is antropomorficeren (antropomorfisme: net doen of een dier een mens is).
Er is geen principieel verschil tussen mensen en dieren. Dieren hebben gelijke grondrechten maar zouden niet als mensen willen worden behandeld.
Dieren zijn inferieur aan mensen.
Waarde en grondrechten hebben niets met elkaar te maken. Ongelijkheid is nog geen reden voor ongelijkwaardigheid.
Dieren zijn er om de mens te dienen.
Ook dienaren hebben gelijke rechten.
Je voor dieren inzetten is compensatie voor dieronvriendelijk gedrag uit het verleden (bijvoorbeeld vorige levens).
Deze motivatie is niet alleen niet controleerbaar, maar ook niet relevant.
Wanneer de veehouder dieren beter zou behandelen dan is er minder reden om te zeggen dat je geen dieren mag eten.
Dit is dierenleed misbruiken voor het eigen gelijk.
Met dierproeven kun je mensen beter maken.
Computersimulaties en celkweken zijn effectiever dan dierproeven. Dat een dierproef informatie oplevert, betekent nog niet dat er geen andere weg gezocht hoeft te worden.
Dieren zijn geschikt voor dierproeven omdat zij lijken op mensen.
Waarbij het leed van de dieren vervolgens wordt verdedigd met "dieren zijn geen mensen".
Waarom zou je eigenlijk aan dieren rechten toekennen? Dieren zijn bestemd voor waarvoor ze gebruikt worden.
Deze vraag zou ook de mens kunnen betreffen. Wie een ander (mens of dier) recht ontzegt, ontzegt zichzelf rechten.
De natuur vecht vanzelf wel terug in de vorm van ziekten die de mens zullen treffen.
Hiermee ontrekt de mens zich aan zijn verantwoordelijkheid door de natuur als hogere macht (vergelijkbaar met God) te introduceren.
Dieren zijn veel te divers om eventuele rechten onder één noemer te brengen.
Vrijheid is een recht dat zonder onderscheid geldt.
Sommige gekweekte vogels voelen zich in een kooi beter dan daar buiten.
Gekweekte vogels zijn afhankelijk gemaakt en worden dubbel geschaad: zij hebben nooit geleerd in vrijheid te leven en kunnen in ons land niet in vrijheid leven.
Dieren in gevangenschap zijn vrijer dan in de vrije natuur omdat ze geen natuurlijke vijanden meer hebben.
Het risico om gedood te worden door een natuurlijke vijand maakt deel uit van de natuurlijke situatie; het is de keerzijde van het grondrecht op vrijheid en is daarmee onlosmakelijk verbonden.

Dit artikel is onderdeel van een reeks over drogredeneringen en demagogie.

Sommige argumenten worden vaak gebruikt, maar zijn niet geldig. Dat gebruiken van de zogeheten drogredenen doen voor- en tegenstanders van dierenrechten. We zetten deze ongeldige argumentenop een rij en plaatsten daar het tegenargument bij. Dit ten behoeve van een heldere en eerlijke dialoog. Er zijn verschillende types drogredenen. Zij worden expres of per ongeluk toegepast in een discussie. Wees je daarom bewust van de uitgangspunten en integriteit van een opponent. Er zijn verschillende manieren om te reageren op drogredeneringen. Hier zijn enkele algemene tips.

  • Blijf rustig en emotieloos. Drogredeneringen zijn vaak bedoeld om emoties op te wekken, dus het is belangrijk om rustig te blijven en je emoties in bedwang te houden.
  • Identificeer de drogredenering. Probeer te begrijpen welke soort drogredenering wordt gebruikt, zoals een ad hominem-aanval of een afleidingsmanoeuvre.
  • Weerleg de drogredenering. Probeer de drogredenering te weerleggen door feiten te presenteren of logische argumenten te geven.
  • Blijf op het onderwerp. Probeer terug te keren naar het onderwerp waarover de discussie gaat en probeer de discussie te houden op een rationeel niveau.
  • Wees voorbereid. Als je weet dat je gaat praten met iemand die vaak drogredeneringen gebruikt, kan het nuttig zijn om voorafgaand aan het gesprek bepaalde feiten en argumenten te verzamelen om op terug te vallen.

Klik hier voor specifieke tips bij het beïnvloeden van dieronvriendelijk gedrag en wat wel en niet te doen bij drogredeneringen. De beweegreden om drogredeneringen te voeren ligt in de wens om macht over de ander uit te oefenen in de vorm van een machtsstrijd. Er worden in de media en de politiek veel drogredenen aangedragen en er wordt demagogie bedreven, die leidt tot spraakverwarring zonder dat iemand verantwoordelijkheid neemt.

Er zijn drogredenen voor de volgende groepen en onderwerpen

Klik hier voor voorbeelden van een drogredenering of van demagogie uit het weblog.
Een leerzaam boek over drogredenen te herkennen en te weerleggen schreef Paula Steenwinkel. Voor wie zuiver wil redeneren en reageren en beu is van discussie-trucjes.
Drogredenen, herkennen en weerleggen (bol.com).