Ik snap niet dat mensen zich meer dan dieren voelen |
Jozefien Klaassen.
Ik heb het altijd onbegrijpelijk gevonden dat mensen
meerderwaardigheidsgevoelens tegenover dieren hebben.
Ik ben jongste uit een gezin van 7 kinderen geboren
in een dorp. Bij ons thuis hadden we kippen, een hond
en een poes. Ik herinner mij nog de brede sloot vlak
bij ons huis waarin eens jonge poezen werden verdronken
in een zak met steen. Toen riep dat nog niet veel emoties
op, ik keek alleen toe.
Toen ik 7 jaar was, verhuisden we naar Vlaardingen naar
een bovenhuis. De dieren bleven achter, maar ik wilde
een huisdier. Op een dag vond ik een hond die vast zat
in het ijs in een sloot. Ik heb de hond onder mijn jas
warm gehouden en meegenomen naar huis.
Ik had een hechte band met de hond. Een voorbeeld: ik
mistte mijn hond tijdens 2 weken vakantie zo erg dat
ik terug werd gebracht naar huis. Anderen vertelden
mij dat omgekeerd voor mijn hond ook zo was. Na een
paar jaar moest de hond van mijn moeder de deur uit.
Moeder heeft de hond weggedaan bij particulieren. Ik
haatte mijn moeder toen daarom.
Op 23-ste ben ik zelfstandig gaan wonen. Ik werd vrijwilliger
bij AMIVEDI en voerde steeds meer acties voor dieren.
Na anderhalf a 2 jaar heb ik 2 honden gekocht (Labrador-puppies).
Door de honden zelf te moeten verzorgen, heb ik veel
nagedacht over wat zij nodig hebben en werd ik mij bewust
van wat dieren nodig hebben en drong tot mij door hoe
het verkeerd ging bij andere dieren in onze maatschappij.
Ik ging actie voeren tegen de bio-industrie en ging
steeds minder dierlijke producten eten tot ik vegetariƫr
werd. Daar ben ik in de loop van mijn leven meer en
minder streng in geweest, soms tot veganist toe.
Ik praat veel met mijn zussen over het eten van vlees
en ook die zijn minder gaan eten.
Wat de kern is van wat ik heb geleerd over dieren is
het volgende:
Wat dieren nodig hebben is dat het dier een dier moet
kunnen zijn: vrij en in contact met soortgenoten.
Ik voel me heel erg verbonden met mensen en dieren die
heel weerloos zijn. Ik voel hun pijn en lig daar soms
wakker van. Een dier is overgeleverd aan mensen. Wanneer
ik denk aan dieren in de bio-industrie dan breekt mijn
hart. Ik vind het waanzin dat veehouders aan de ene
kant huisdieren kunnen houden op een verantwoorde manier,
terwijl ze vee op onverantwoorde manier opsluiten, als
een product. Ik vind de hiƫrarchie waanzin dat
mensen zich boven huisdieren verheven voelen en dat
zij huisdieren weer boven vee stellen.
Terug naar persoonlijke verhalen. |
|
|
|
|
|