Ik snap niet dat mensen zich meer dan dieren voelen

Jozefien Klaassen.
Ik heb het altijd onbegrijpelijk gevonden dat mensen meerderwaardigheidsgevoelens tegenover dieren hebben. Ik ben jongste uit een gezin van 7 kinderen geboren in een dorp. Bij ons thuis hadden we kippen, een hond en een poes. Ik herinner mij nog de brede sloot vlak bij ons huis waarin eens jonge poezen werden verdronken in een zak met steen. Toen riep dat nog niet veel emoties op, ik keek alleen toe. Toen ik 7 jaar was, verhuisden we naar Vlaardingen naar een bovenhuis. De dieren bleven achter, maar ik wilde een huisdier. Op een dag vond ik een hond die vast zat in het ijs in een sloot. Ik heb de hond onder mijn jas warm gehouden en meegenomen naar huis. Ik had een hechte band met de hond. Een voorbeeld: ik mistte mijn hond tijdens 2 weken vakantie zo erg dat ik terug werd gebracht naar huis. Anderen vertelden mij dat omgekeerd voor mijn hond ook zo was. Na een paar jaar moest de hond van mijn moeder de deur uit. Moeder heeft de hond weggedaan bij particulieren. Ik haatte mijn moeder toen daarom. Op 23-ste ben ik zelfstandig gaan wonen. Ik werd vrijwilliger bij AMIVEDI en voerde steeds meer acties voor dieren. Na anderhalf a 2 jaar heb ik 2 honden gekocht (Labrador-puppies). Door de honden zelf te moeten verzorgen, heb ik veel nagedacht over wat zij nodig hebben en werd ik mij bewust van wat dieren nodig hebben en drong tot mij door hoe het verkeerd ging bij andere dieren in onze maatschappij. Ik ging actie voeren tegen de bio-industrie en ging steeds minder dierlijke producten eten tot ik vegetariër werd. Daar ben ik in de loop van mijn leven meer en minder streng in geweest, soms tot veganist toe. Ik praat veel met mijn zussen over het eten van vlees en ook die zijn minder gaan eten. Wat de kern is van wat ik heb geleerd over dieren is het volgende: Wat dieren nodig hebben is dat het dier een dier moet kunnen zijn: vrij en in contact met soortgenoten. Ik voel me heel erg verbonden met mensen en dieren die heel weerloos zijn. Ik voel hun pijn en lig daar soms wakker van. Een dier is overgeleverd aan mensen. Wanneer ik denk aan dieren in de bio-industrie dan breekt mijn hart. Ik vind het waanzin dat veehouders aan de ene kant huisdieren kunnen houden op een verantwoorde manier, terwijl ze vee op onverantwoorde manier opsluiten, als een product. Ik vind de hiërarchie waanzin dat mensen zich boven huisdieren verheven voelen en dat zij huisdieren weer boven vee stellen. Terug naar persoonlijke verhalen.