Opgeruimd verder?
Maandenlang berichtten alle media over de mond- en
klauwzeerepidemie. Over de angst en de wanhoop van boeren
en schaapsherders die al hun volmaakt gezonde dieren
voor hun ogen zagen afmaken. Over het totale onbegrip
ook van de meeste mensen voor de meedogenloosheid waarmede
de draconische maatregelen van Landbouwminister Laurens
Jan Brinkhorst werden uitgevoerd. En nu opeens schijnt
de crisis over te zijn. De laatste dieren zijn afgemaakt.
De media richten zich op andere onderwerpen. Over de
mkz-ramp wordt verder gezwegen. Alsof er niets gebeurd
is.
Er zijn in Nederland ruim 250.000 dieren gedood. De
meeste daarvan waren kerngezond. De totale schade van
de mkz in Nederland bedraagt volgens het Centraal Planbureau
ƒ2,8 miljard. Dat is meer dan men verwacht had.
Dat komt omdat er zoveel andere bedrijfstakken afhankelijk
zijn van de agrarische sector. Bijvoorbeeld de transportondernemingen,
de toeleveringsbedrijven, de detailhandel en de toeristenindustrie.
Opvallend is dat zowel in Engeland als in Nederland
de maatregelen van de overheid sterk deden denken aan
die van wrede regimes in het verleden.
De overheid
De gigantische brandstapels van duizenden Engelse koeien,
schapen en geiten deden denken aan de donkere dagen
van de kerkelijke inquisitie in de zestiende eeuw. De
lange massagraven voor honderdduizenden schapen brachten
de weerzinwekkende moorden door de Duitse nazi's
weer in herinnering. Uitvoerders van al die gruwelen
beroepen zich altijd op "de overheid".
Miljoenen mensen zijn afgeslacht vanwege totalitaire
overheidsvoorschriften zoals: Ordnung muss sein -en-
Befehl ist befehl. Hoewel deze beruchte kreten direct
na de Tweede Wereldoorlog voorgoed schenen te zijn afgeschaft
zien we ze in een andere vorm weer opduiken. Zoals recentelijk
bij de mkz-crisis.
Minister Brinkhorst, de door talloze Nederlanders om
zijn arrogantie gehate uitvoerder van het eurolandbouwbeleid,
wordt evenwel door het hogere management gezien als
een "krachtig bestuurder". Hij zou keihard zijn maar
wel recht door zee en vooral duidelijk. NRC/Handelsblad
stelde zelfs dat Brinkhorst als dienaar van de publieke
zaak een standbeeld verdient, omdat hij "bereid is het
populisme te trotseren". Dit soort kreten hebben wij
vaker gehoord. Ze voeren vrijwel altijd tot massagraven
en andere gruwelijkheden.
Laurens Brinkhorst en alle Europese EU-autoriteiten
beseffen niet dat ze inmiddels de hogepriesters zijn
geworden van een macabere godsdienst. In die spijkerharde
religie zijn de geloofspunten geen barmhartigheid, liefde
of mededogen, maar geld, grootschaligheid en efficiëntie.
Het is de eredienst aan Mammon, de oppergod van het
barre materialisme. Het gebedenboek van de Euro-Mammon
staat vol met de nieuwe termen van het eurogeloof, zoals
winstmarges, productienormen en exportcijfers. Het Brusselse
psalmboek bezingt de lof van de productieresultaten
veto's, bio-industrie en kosten-batenanalyses.
Dat levende dieren in dit systeem gereduceerd zijn tot
dingen, producten, voorwerpen of eenheden, dringt nauwelijks
tot de supermanagers door. Veelal hebben deze ook geen
enkele persoonlijke binding met landbouw, dieren of
boeren. Ze regelen alles vanachter hun bureau en hebben
beslist geen boodschap aan het verdriet van zoveel mensen.
De geschiedenis heeft echter geleerd dat iedere vorm
van culturele meedogenloosheid zich uiteindelijk altijd
keert tegen de mens zelf.
Met hetzelfde gemak waarmee
op economische gronden honderdduizenden dieren zijn
afgemaakt, zullen straks mogelijk ook hoogbejaarden,
ernstig invaliden, chronisch zieken en zwakzinnige kinderen
efficiënt uit de maatschappij worden verwijderd.
Het geeft in dit verband te denken dat Laurens Brinkhorst
van dezelfde politieke partij is die kort voor Pasen
de loftrompet stak over de euthanasiewet en de zelfmoordpil
van Drion.
Het is ook verbijsterend dat er altijd weer moeiteloos
mensen worden gevonden om onethische maatregelen daadwerkelijk
uit te voeren. Of dat nu gaat om het beheren van concentratiekampen
of het ruimen van hele veestapels, er hoeven nooit personeelsadvertenties
voor geplaatst te worden.
In de pers zijn enkele hartverscheurende
foto's gepubliceerd van de laatste "ruimingen".  Bijvoorbeeld
van het kleine meisje dat ontroostbaar snikkend haar
zojuist gedode geitje omarmt of de hoogzwangere maar
beeldschone hertjes uit het Epese hertenkamp die zich
in paniek verdringen tegen het gaas van de omheining.
Uit hun vacht steken de rode injectiepijlen die er door
de slachters van de RVV (Rijksdienst voor Vee en Vlees)
vanuit rijdende auto's zijn ingeschoten.
En het
verslag van de moordpartij op de 41 Schotse Hooglanders
in de Duursche Waarden bij Olst getuigt van een braakwekkende
wreedheid. In het schemerdonker, bij het licht van zaklantaarns
werden de prachtige runderen met veel te lichte vuurwapens
afgemaakt. Ernstig bloedende en zwaargewonde kalfjes
lagen te sterven in de modder terwijl hun nog levende
moeders ze wanhopig trachtten af te likken.
Voorproefje
Daarom zou het een extra misser zijn indien deze gruwelen
geheel uit de publieke aandacht zouden verdwijnen omdat
de mkz-dreiging nu voorbij is en wij, letterlijk opgeruimd,
weer op de oude voet kunnen doorgaan. Dit is slechts
een voorproefje geweest van wat ons aan euro-terreur
vanuit Brussel nog te wachten staat. Misschien is zelfs
de dag niet ver meer dat wij hierover van regeringswege
niet meer mogen schrijven zoals ook de fotograferende
pers zorgvuldig is weggehouden bij de ruimingen. Want
u en ik moeten bij voorkeur zo dom mogelijk gehouden
worden. Dat is makkelijker voor Brussel. |
