logo RvawL

Contactblad januari 2018

Dit is het Contactblad "Relatie Mens en Dier" van de belangengroep en stichting Rechten Voor Al Wat Leeft.

Onderwerpen

Nieuwjaar

In dit eerste contactblad van het nieuwe jaar willen we beginnen met u allen een heel gelukkig en gezond 2018 toe te wensen! We hopen vurig dat we ook voor de dieren wat vooruitgang mogen beleven! Vooralsnog lijkt die hoop nog niet verwezenlijkt te worden, gezien alle negatieve berichten die we in het afgelopen jaar weer tot ons kregen. Het fipronil-schandaal, de vele ruimingen, de verschrikkelijke stalbranden, en onlangs weer de grootscheepse mestfraude, al deze kwesties tonen telkens weer de onverschilligheid van de overheid en het gebrekkige functioneren van de NVWA aan. De klimaatplannen in het regeerakkoord zijn lang niet toereikend om de gestelde doelen te halen. Inkrimping van de veestapel is nog steeds niet aan de orde en dat terwijl de vee-industrie één van de grootste milieuvervuilers is en voor de grootste uitstoot van schadelijke gassen zorgt. Verder in dit contactblad veel over de jacht. Ook die gaat ónverminderd door. En met de komende uitbreiding van Lelystad Airport (ook niet bepaald in het belang van het klimaat!) zal het er voor de vogels ook niet beter op worden. Evenals rond Schiphol zal er ook in het gebied rond Lelystad Airport (denk aan de Oostvaardersplassen!) weer een reden gevonden worden om vogels, met name ganzen, te schieten en/of te vergassen, z.g. voor de 'vliegveiligheid'. Er zijn veel diervriendelijkere en effectievere alternatieven, maar de overheden willen daar niet aan. Dat jacht en vergassing volkomen zinloos zijn wordt gewoon genegeerd. Ondanks dit alles hopen wij dat u ons werk voor de dieren ook dit jaar weer wilt blijven steunen! Wij kunnen dan op onze beurt ook in 2018 weer projecten en opvangcentra steunen, waar vele dieren in nood mee geholpen worden. Dat onze gezondheid en verdere omstandigheden ons ook in dit nieuwe jaar weer in staat zullen blijven stellen ons in te zetten voor dieren in nood, dat is wat wij elkaar van harte toewensen!
De jacht op ganzen, smienten en bevers Ganzen In het komend voorjaar zullen weer duizenden ganzen rond Schiphol worden gevangen en vergast. Trouwens, het hele jaar door doen jagers met hun geweren flink hun best om Schiphol vrij te houden van ganzen (Waarom alleen ganzen? Vormen andere vogels dan geen gevaar voor de vliegveiligheid? Of is dat omdat ganzen lekker schijnen te smaken?). Wij vragen ons af: waarom moeten er zo nodig nog jagers aan te pas komen, als er in het voorjaar al duizenden ganzen zijn vergast? Helpen die vergassingsacties dan niet? Ons antwoord is - en dat zeggen we al jaren - : Nee, die helpen niet. In de afgelopen tien jaar zijn er (schrikt u niet!) 400.000 ganzen rond Schiphol vergast. Tóch wordt er ook nog eens het hele jaar door op geschoten. En in plaats van minder komen er steeds méér ganzen! Het vliegverkeer naar en van Schiphol wordt er dus eerder ónveiliger dan veiliger op! Ook de Partij voor de Dieren komt tot deze conclusie. Wij citeren een gedeelte van wat zij in augustus van dit jaar hierover op hun website schreven: "De Partij voor de Dieren maakte een overzicht op basis van de tellingen van het bureau Natuurlijke Zaken en de jaarverslagen van de Faunabeheereenheid en constateerde dat er wel veel dieren doodgemaakt zijn, maar dat dit niets heeft geholpen op het gebied van vliegveiligheid of het voorkomen van schade aan landbouwgewassen. Integendeel, in tien jaar is de schade vertienvoudigd en is het aantal ganzen flink gestegen. In juli 2015 vlogen opvallend veel ganzen over Schiphol, vlak nadat in mei/juni 2015in de provincie een recordaantal ganzen is vergast. Hier lijkt eerder sprake van een averechts effect op de vliegveiligheid, zo concludeert de partij". De partij wijst ook op de alternatieven. "Er zullen veel ganzen naar Noord-Holland en naar de regio Schiphol blijven komen zolang er grote hoeveelheden gras- en akkerland aanwezig zijn. Ganzen doden is zinloos, maar ganzen sturen kan wel. De overheid kan rond Schiphol geen landbouw toestaan die ganzen lokt, dat is onverantwoord voor de veiligheid. Bescherm dure gewassen met lasers en ondersteun boeren met omschakelen naar extensieve teelt, andere bedrijfsvoering en innovatieve diervriendelijke verjaagmethoden".

Een positief bericht

Dankzij Stichting De Faunabescherming is een besluit van de provincie Utrecht om 23.000 grauwe ganzen af te schieten (ter bescherming van gewassen), op 18 oktober jl. door de Raad van State vernietigd. De Raad oordeelde dat het besluit niet voldoende was onderbouwd en dat met name de noodzaak tot dit afschot onvoldoende was aangetoond. De Rechtbank had eind vorig jaar al het vergassen van ganzen verboden. Dit werd door de Raad van State nog eens bevestigd. Hopelijk zal dit een gunstig effect hebben op de situatie in alle andere provincies, waar in de afgelopen jaren al honderdduizenden ganzen zinloos en op wrede wijze werden omgebracht. De jacht op ganzen in Utrecht is per direct stilgelegd!

Smienten

Ondanks duizenden protesten, o.a. van Natuur- en Milieufederatie Zuid-Holland, gaat er in deze provincie toch gejaagd worden op smienten. Het gaat al slecht met de stand van de smienten-populatie, maar de Provinciale Staten Zuid-Holland hebben toch besloten het afschieten van 6500 smienten per jaar toe te staan. Kennelijk kunnen boeren geen dier op hun akker verdragen!

Bevers

Wat zijn we in Nederland toch tegenstrijdig bezig, als het om het faunabeleid gaat! Zo'n 15 jaar geleden begon de provincie Limburg met het uitzetten van 33 bevers. De bevers deden het goed en uiteraard bleef het niet bij 33. In die 15 jaar zijn het er natuurlijk meer geworden. Maar daar had de provincie blijkbaar geen rekening mee gehouden! En nu wil de provincie weer bevers laten afschieten! Wat is dat voor een beleid?! Bovendien is de bever een beschermde diersoort! Men zou bijna gaan denken dat men dieren gaat uitzetten om ze later, als de populatie groot genoeg is, door jagers te laten "oogsten"! En nu we het toch over jagers hebben…. In ons vorige nummer noemden we al de bekende schrijver en columnist Tommy Wieringa, die onlangs in zijn columns schreef over de misstanden in de vee-industrie. Maar ook met jagers heeft hij zo zijn ervaringen. We citeren een gedeelte uit zijn column "Vogeldood" van 20 oktober jl. in het Noordhollands Dagblad. "Vorige week ging ik het weiland achter mijn huis in, omdat ik het zat was dat er al de hele ochtend kauwen en ganzen werden geschoten. Ik zag drie vogels die nog leefden. Eén kauwtje verloste ik zelf uit zijn lijden, de gans lag te spartelen en bloed op te geven aan de rand van de sloot. Tijdens de ontmanteling van de jachtstelling, stapte een van de jagers eroverheen zonder er acht op te slaan. Toen hij het zieltogende kauwtje zag, zette hij de hak van zijn rubberlaars op de kop van het dier en draaide het de modder in". (Tot zover het citaat). Verder commentaar over de mentaliteit van de gemiddelde jager lijkt ons overbodig….

Hubertuslegende - Hubertusellende (4)

Zoals u weet hebben wij in de afgelopen jaren zeer veel moeite gedaan om de katholieke geestelijkheid in Nederland ervan te overtuigen dat de manier waarop de Hubertusvieringen plaatsvinden niet strookt met de Hubertuslegende. Brieven naar en gesprekken met pastoors en bisschoppen hebben niet mogen leiden tot een verandering. De prachtige Hubertuslegende, waarin de jager Hubertus zich bekeert van de jacht vanwege het plotseling verschijnen van een lichtend kruis tussen het gewei van een hert, wordt door de katholieke kerk ge-(mis-)bruikt om elk jaar weer met veel jachttoeters en -bellen, jagers en jachthoornblazers St. Hubertus ten tonele te voeren. Tegen alle protesten in grijpt de kerk toch elk jaar weer de naamdag van St. Hubertus (3 november) aan om weer eens flink uit te pakken in het opkrikken van het imago van de jacht en de jagers. En enige huichelarij is de kerk hierbij niet vreemd. Zo zei een pastoor in Tubbergen in een interview in de Twentsche Courant Tubantia van 5 oktober jl. de Hubertusmis te vieren "uit respect voor de schepping" en dat tijdens deze mis "wordt gebeden voor het zorgzaam omgaan met de schepping, het verantwoord omgaan met natuur en dieren" en dat "dit overeenkomt met waar de kerk voor staat". In het interview meldde de pastoor dat hij benaderd was door een jachthoornblazer, die hem vroeg of hij een Hubertusmis wilde houden. En de pastoor vond het "bijzonder dat de jachthoorngroep een idee heeft waar de kerk bij betrokken wordt"! Wij hebben de pastoor in Tubbergen een brief geschreven (zie onze website in Wat doen wij?) waarin wij alle argumenten, ook die van Prof. Dr. Joh. De Tavernier (zie pagina 4.3), naar voren hebben gebracht, maar de pastoor is hier niet inhoudelijk op in gegaan. Hij wilde wel een gesprek met ons, met dien verstande, dat zijn besluit om de Hubertusmis te vieren, vaststond. Omdat wij vonden dat een gesprek dan ook niet veel zin zou hebben, zijn wij niet op die uitnodiging ingegaan. Ook hebben wij de laatste jaren met een brief (zie Contactblad juli 2016) geprobeerd de paus te bereiken, maar alle brieven (ook aangetekende!), via verschillende kanalen, ook via de ambassadeur van de paus, prins Jaime de Bourbon Parma, zijn genegeerd en onbeantwoord gebleven. Zelfs PostNL kreeg bij navraag bij het Vaticaan, of men daar onze aangetekende brief had ontvangen, geen enkele reactie. Wij raden de katholieke lezers van ons blad aan om zelf het initiatief te nemen: als u verneemt dat in uw parochie een Hubertusmis gevierd gaat worden en u bent het met ons eens, organiseert u dan zelf een actie, of zoekt u dan zelf contact met uw pastoor en laat hem uw mening weten. En laat hem merken dat het u ernst is! Dat de katholieke kerk geenszinsstaat voor "zorgzaam en verantwoord omgaan met natuur en dieren" mag ook nog eens blijken uit de volgende drie feiten.
  1. In een bericht uit 1996 lazen we, dat de katholieke kerken in Spanje meewerkten aan het mogelijk maken van stierengevechten, door de nonnen de scherpe pijlen te laten maken die door stierenvechters in het lichaam van de stier worden geworpen. Deze pijlen werden (ook door de nonnen!) bovendien voorzien van schuin ingeslagen spijkers, bij wijze van weerhaken. De stieren werden hierdoor extra ernstig verwond. Deze pijlen kwamen ook terecht op zeér gevoelige delen van de dieren, zoals neus, ogen en geslachtsdelen, wat uiteraard een helse pijn veroorzaakte. Kennelijk was het de bedoeling de dieren razend van de pijn te maken. We weten niet of de nonnen in Spanje dit nog steeds doen. Het bericht is immers al van 21 jaar geleden. Maar het geeft wel weer hoe van oudsher de katholieke kerk tegenover dierenleed staat.
  2. Ook het feit dat in Zuid-Korea door katholieke pastoors honden worden gefokt voor de consumptie (de honden worden in de slachterij op gruwelijke wijze gemarteld en gedood) logenstraft de mooie woorden in het eerdergenoemde interview in de Twentsche Krant.
  3. En tenslotte zeggen de woorden van Prof. Dr Joh. De Tavernier ons genoeg. Hij is Vice-decaan voor Onderwijs aan de Faculteit Theologie en Religiewetenschappen van de Katholieke Universiteit te Leuven en liet ons weten dat in het Vaticaan, bij de voorbereidingen van de tekst van de Groene Encycliek van Paus Franciscus, de Congregatie voor de geloofsleer heeft beslist om alle diergerelateerde ethische discussies er uit te laten.[Wat de Hubertusmis betreft was de professor het ook geheel met ons eens. Hij noemde het benoemen van St. Hubertus tot patroonheilige van de jacht een "historische anomalie"(= onregelmatigheid)]. Ja, inderdaad: de mooie Hubertuslegende is verworden tot een Hubertusellende!

Eenden

In oktober 2017 ontvingen we een persbericht van Stichting PETA over de verschrikkelijke omstandigheden bij een Duitse eendenfokkerij, die vlees levert aan een Nederlands bedrijf. Wij nemen gedeelten van dit persbericht voor u over: "PETA Duitsland heeft schokkende videobeelden ontvangen, die werden vastgelegd in mei en waarop te zien is dat duizenden vogels in een smerige stal opeengepakt zijn op een Duits bedrijf dat vlees levert aan het in Ermelo gevestigde Tomassen Duck-To B.V. Stichting PETA heeft aangifte gedaan tegen het bedrijf en verzoekt de overheid om het tot sluiten te dwingen. Op de beelden zijn duizenden eenden - die waterdieren zijn - te zien, die geen toegang hebben tot voldoende water, opeengepakt zitten in een schuur en gedwongen zijn om in hun eigen uitwerpselen te leven. Ze worden gefokt om zo snel mogelijk zó dik te worden dat velen van hen achterover op hun rug vallen en niet in staat zijn om zelf op te staan. Er was te zien dat medewerkers vogels bij hun vleugels grepen en op hen gingen staan voordat ze hen de keel doorsneden terwijl ze nog bij bewustzijn waren - en zonder ze van tevoren te verdoven, wat in strijd is met de Duitse wetgeving. Ze werden vervolgens in een bak gegooid - soms terwijl ze nog met hun vleugels flapperden". "Nadat PETA Duitsland in 2012 een reportage onthulde waarin dode en stervende eenden te zien waren bij hetzelfde bedrijf, moesten de beheerders van het bedrijf een boete betalen voor het overtreden van de Duitse dierenwelzijnswet en de verordening omtrent het welzijn van vee. Wiesenhof, die voorheen de eenden van het bedrijf afnam, liet het meteen vallen als leverancier". U zult misschien denken: Al wordt het eendenvlees hier dan wel gegeten, gelukkig spelen die wreedheden zich niet in Nederland af! Maar dan vergist u zich! Het persbericht gaat verder: "De nieuwe reportage van PETA Duitsland komt in snelle navolging op het onderzoek door (de dierenorganisatie) Animal Rights, dat 11 maanden in beslag nam en eenzelfde soort wreedheden vastlegde in Nederlandse (eenden-)bedrijven die dieren leverden aan Tomassen. Ooggetuigen troffen dode en stervende eenden aan in elke bezochte schuur en sommigen lagen op hun rug, stervend van de honger of uitdroging". (Op www.animalrights.nl kunt u tekenen voor een verbod op de eendenfokkerij).

Vogelgriep

Begin december 2017 kwam ons allemaal het bericht ter ore over de vogelgriep die uitgebroken is op een eendenbedrijf in Biddinghuizen. Over de oorzaak van de vogelgriep zijn de meningen verdeeld: Ontstaat deze ziekte nu bij de wilde vogels of bij het pluimvee zelf? Wie besmet wie? Hoe het ook zij: Door de massaliteit en doordat de dieren in de stallen op elkaar gepakt zitten grijpt het virus zeer snel om zich heen en zijn alle dieren in de stal in korte tijd besmet. 16.0000 eendenzijn inmiddels 'geruimd' d.m.v het afschuwelijke CO2-gas, waarbij de dieren na een minutenlange doodsstrijd met ademnood en pijn in de luchtwegen uiteindelijk stikken. Vele duizenden dieren (kippen, eenden, kalkoenen) zullen opgehokt moeten blijven, of in het ergste geval eveneens 'geruimd'. Bijna jaarlijks breekt de vogelgriep uit. En toch gaan we maar door met deze verderfelijke, mens- en dieronterende en vervuilende industrie. En de intrinsieke (eigen-)waarde van dieren dan, die zo prachtig in de Wet Dieren staat? Ach, wát intrinsieke waarde…. Geld, exportcijfers en onze onverzadigbare trek in dat (goedkope) stukje vlees, daar gaat het immers alleen om…?

Weer misstanden in Belgisch slachthuis

Voor de tweede keer dit jaar kwamen er berichten over gruwelijke misstanden in een Belgisch slachthuis. De berichten én undercover-beelden kwamen beide keren van de organisatie Animal Rights. De eerste maal betrof het de slachterij in Tielt, waarvan beelden naar buiten kwamen van varkens die werden geschopt en geslagen en in het hete broeiwater gegooid terwijl ze nog bij bewustzijn waren. Daags na dit eerste bericht lazen we een reactie van de KNS (Kon. Ned. Slagers): KNS was "ontdaan" en had "vol afgrijzen kennis genomen van de praktijken van de betreffende slachterij". En: "KNS heeft dierenwelzijn als belangrijkste kernwaarde en vindt het grootste respect voor het dier een voorwaarde om het te mogen slachten". En: "Het toezicht in Nederland (door het NVWA - red.) op dierenwelzijn is zeer intensief". (Ja ja…!) Blijkbaar wist de Nederlandse vleessector niet hoé snél zij moest reageren op het negatieve Belgische bericht, uit vrees dat ook haár imago een deuk zou oplopen…. Maar: KNS laat dan wel even buiten beschouwing hoé erg de miljoenen varkens per jaar lijden die met het CO2-gas worden 'bedwelmd' (VION), of die het 'geluk' hebben een electrische bedwelming te krijgen, maar toch door snel…snel…snel, dus ónzorgvuldig handelen nog veelal bij bewustzijn zijn als ze gestoken worden en de tienduizenden dieren (schapen, runderen) die ritueel ónverdoofd de keel wordt doorgesneden…. In september jl. kwam het tweede bericht uit België, eveneens van de dierenorganisatie Animal Rights. We kregen een kijkje in een slachthuis in Izegem en zagen hoe koeien stroomstoten kregen toegediend, met een stok werden bewerkt en hoe de stok hardhandig op de anus van de koeien werd gestoten; uiteindelijk werden de dieren op brute wijze zónder verdoving opgetakeld en de keel doorgesneden…. Evenals het slachthuis in Tielt werd ook dit slachthuis tijdelijk gesloten, maar inmiddels draaien beide slachthuizen weer…. (Op de website www.animalrights.nl kunt u, als u dat wilt, tekenen voor definitieve sluiting van het slachthuis in Tielt.)

Onverdoofde rituele slacht in België

In ons vorige contactblad schreven wij dat in Vlaanderen per 1-1-2019 het onverdoofd ritueel slachten van schapen wordt verboden. Naar een bedwelmingsmethode voor runderen wordt nog onderzoek gedaan. Runderen zullen voorlopig wel direct ná de halssnede worden bedwelmd. Inmiddels hebben wij vernomen, dat niet alleen in Vlaanderen, maar ook in Wallonië ditzelfde verbod gaat gelden, en zelfs nog eerder, nl. per 1-6-2018. Het onverdoofd ritueel slachten is dan alleen nog toegestaan in het Brussels Hoofdstedelijk Gewest. Hopelijk zal het t.z.t. ook daar verboden worden. Deze "trainingsmethode van jachthonden" is illegaal. De Britse politie is een onderzoek begonnen aan de hand van de videobeelden en heeft 5 personen gearresteerd. Ze zijn echter, hangende het politieonderzoek, op borgtocht vrijgelaten. Het is toch vurig te hopen dat deze lieden er niet met een kleine geldboete vanaf komen! Op internet loopt een petitie om internationale druk uit te oefenen op de Britse politie en de Koninklijke Dienst Vervolging van Wetsovertredingen, om zeker te stellen dat het recht zijn loop zal hebben en dat anderen ervan weerhouden zullen worden om dergelijke wreedheden te begaan. Wilt u de petitie tekenen? Google dan naar: Prosecute fox cub killers from South Herefordshire Hunt.

Zijn wetten er om overtreden te worden?

Het lijkt er vaak wel op. Burgers als u en wij moeten zich strikt aan de wet houden, maar de overheidsinstanties nemen het dikwijls niet zo nauw. Dat mag weer blijken uit het volgende: De NVWA (Ned. Voedsel- en Waren Autoriteit) kreeg op 1 september 2017 een melding van een illegale slachtpartij t.b.v. het offerfeest en trof op het genoemde adres twee nog levende schapen aan. De dieren hadden geen oormerk. Om die reden bracht de NVWA de twee schapen naar het slachthuis waar ze alsnog gedood en vernietigd werden. Omdat de schapen geen oormerk hadden mochten ze niet in de voedselketen terechtkomen. Dat is begrijpelijk, maar waarom de dieren niet naar één van de vele dierenopvangcentra gebracht? Daar hadden ze oud mogen worden en zouden nooit in de voedselketen terechtgekomen zijn. De NVWA heeft op geen enkele manier rekening gehouden met de in de Wet Dieren voorgeschreven intrinsieke waarde van het dier. Ook het verbod in de Wet Dieren om zonder redelijk doel of met overschrijding van hetgeen ter bereiking van zodanig doel toelaatbaar is, bij een dier pijn of letsel te veroorzaken dan wel de gezondheid of het welzijn van een dier te benadelenis door de NVWA met voeten getreden. Op 3 september 2017 is een gezamenlijke brief uitgegaan van Comité Dierennoodhulp en Rechten voor al wat leeft aan de Vaste Commissie voor Economische Zaken, met een dringend verzoek om het handhaven van dierenwelzijn, zoals voorgeschreven in de Wet Dieren, niet langer bij de NVWA te laten, maar dit een aparte plek te geven waar wettelijk voorgeschreven dierenwelzijn niet ondergeschikt wordt gemaakt aan economische belangen

Kuikens als sinterklaas- of kerstcadeau??

Heeft u ooit gehoord van een ‘broedmachine met broedeieren’ als mooiste Sinterklaas- of Kerstcadeau wat men aan z’n kind kan geven? Hiermee adverteert het bedrijf KleinveeService te Bladel! Er zouden volgens het bedrijf al meer dan 100 basisscholen zijn die zo’n broedmachine gebruiken. Doel: het is voor de ­kinderen zo leuk om de geboorte van kuikens te zien! Leuk als speelgoed dus. Hoe men na de geboorte dan verder voor de moederloze kuikens moet zorgen, vertelt het bedrijf er niet bij. Bij de meeste kopers gaat na korte tijd de lol eraf. Een groot aantal kuikens wordt dan gedood, of men zet ze te koop op Marktplaats, waarna de dieren naar de slacht verdwijnen. Ook worden veel kuikens gewoon gedumpt. Dit vormt een groot dierenwelzijnsprobleem in heel Nederland. Bijna altijd is dit probleem begonnen met het uitbroeden van kuikens ‘omdat het zo leuk is om mee te maken’. Comité Dierennoodhulp heeft een klacht ingediend bij de NVWA (Nederlandse Voedsel- en Waren Autoriteit) én bij de Reclame Code Commissie, om een eind te maken aan deze absoluut verkeerde handel. Dieren zijn geen speelgoed én geen wegwerpartikelen!

Zwerfkatten

Ook dit jaar weer vragen wij u weer dringend om een extra donatie voor onze zwerfkattenprojecten! Hiertoe sluiten wij een acceptgirokaart in. Hoe nodig en belangrijk het is dat wij u elk jaar voor dit doel vragen om een bijdrage blijkt uit het volgende verhaal over één van onze zwerfkattenprojecten, Stichting Scheldekat: Opnamehokken voor Stichting Scheldekat Niet elke dierenarts is bereid om wilde zwerfkatten te castreren en te steriliseren. Zulke katten zijn niet aaibaar en kan men niet oppakken, zelfs niet met handschoenen. Ook kunnen ze drager zijn van besmettelijke ziekten, die zich moeilijker laten behandelen doordat deze dieren zo onhandelbaar zijn. Het vereist liefde voor katten, handigheid en vindingrijkheid om wilde zwerfkatten in de praktijk op te nemen. Ze zijn gevangen in speciale vangkooien en worden door de vangers daarin of in vervoerkennels aangeleverd bij de dierenarts. Vanuit de vangkooi of kennel kunnen deze katten overlopen in een z.g. injectiekooi met één beweegbare wand. Als de kat in de injectiekooi zit kan die ene wand verschoven worden om de kat zodanig klem te zetten dat hij/zij zich niet kan bewegen en dus makkelijk geïnjecteerd kan worden. Na de castratie kan de wilde zwerfkat niet zomaar worden teruggezet in zijn/haar leefgebied. Infectie of onderkoeling na de operatie liggen op de loer. Bij Stichting Scheldekat worden de katers na één dag en de poesjes na een paar dagen pas teruggezet. Tamme zwerfkatten en wilde kittens tot een leeftijd van 4 á 5 maanden worden door deze stichting niet teruggezet. De tamme zwerfkatten kunnen worden geadopteerd; de wilde kittens worden in pleeggezinnen gesocialiseerd en helemaal tam en gereed gemaakt voor adoptie. Omdat Stichting Scheldekat geen asiel heeft, geen subsidie krijgt en uitsluitend is aangewezen op de opvang van de zwerfkatten bij pleeggezinnen, moeten de wilde zwerfkatten na hun castratie/sterilisatie nog een poosje bij de dierenarts blijven, voordat ze weer kunnen worden losgelaten. Deze opname in de dierenartspraktijk voor één of meerdere dagen is voor menig dierenarts een probleem. De katten zijn wild en hoe krijg je een schoon kattenbakje en gevulde etens- en drinkbakjes in de opnamekooien zonder te worden aangevallen door de kat die zich bedreigd voelt en kan bijten of uithalen met scherpe nagels? Daarnaast is het voor de katten beter om zo min mogelijk extra stress te ervaren. Aangezien Stichting Scheldekat tussen de 300 en 400 zwerfkatten per jaar vangt, is een hulpvaardige dierenarts en de beschikbaarheid over opvangruimte met opnamekooien van belang. Omdat de Stichting niet meer terecht kon bij de dierenarts die hen jarenlang heeft geholpen, vanwege zijn tarieven die zij niet meer konden betalen, moesten ze op zoek naar een nieuwe dierenarts met enerzijds lagere tarieven en anderzijds de bereidheid om wilde zwerfkatten te helpen. Dat was moeilijk, want veel dierenartsen waren helaas niet bereid om deze katten op te nemen in hun praktijk. Maar gelukkig werd er wel een geschikte dierenarts gevonden die een aparte opnameruimte beschikbaar stelde voor de zwerfkatten. Deze ruimte moest echter wel worden ingericht door Stichting Scheldekat, daarvoor is veel geld nodig. Rechten voor al wat leeft heeft daarom speciale opnamekooien geschonken aan Stichting Scheldekat, opdat het castreren en steriliseren van zwerfkatten in Zeeland doorgang kan vinden. Op de foto ziet u deze moderne, katvriendelijke opnameverblijven, die we met 30% korting konden kopen. Er kunnen 4 katten in worden opgenomen. Elke kat heeft een apart slaaphokje, dat d.m.v. een schuif kan worden gescheiden van het gedeelte waarin kattenbak en eten worden geplaatst. Voor zowel de kat als voor de verzorger een vriendelijke en stressverminderende situatie. Wij hopen dat nog heel veel zwerfkatten door Stichting Scheldekat zullen worden geholpen en zullen verblijven in deze moderne opnamehokken. Maar we hopen dan ook dat u ons ook dít jaar weer met een extra gift wilt helpen het werk voor de zwerfkatten, die het zéker in de winter, heel zwaar hebben, te ondersteunen. Bij voorbaat hartelijk dank!

De Stichting Rechten voor al wat Leeft.

Auteur .

pijl omhoog