logo RvawL

Contactblad Relatie Mens en Dier juli 2008

Dit is het Contactblad "Relatie Mens en Dier" van de belangengroep en stichting Rechten Voor Al Wat Leeft.

Onderwerpen

SJOEMELEN MET SLACHTVEE (2)

In ons vorige contactblad hebt u het eerste deel kunnen lezen over de inhoud van een artikel onder bovengenoemde titel, van freelance-journalist Jeroen Siebelink in VRIJ NEDERLAND. Hierin worden schrikbarende feiten naar boven gebracht inzake het functioneren van de VWA en de AID. Hieronder het vervolg.

"Dierenwelzijn is in Nederland geen kwestie"

Dit zeiden de CDA-Kamerleden Koopmans en Atsma, toen Landbouwminister Verburg de veetransporten vanaf de boerderij strenger wilde gaan controleren. De minister werd hierin dan ook tegengehouden. De kwalijke rol die het CDA speelt als het gaat om de controle op dierenwelzijn wordt wel heel duidelijk als we weten hoe het Ministerie van Landbouw erin geslaagd is de touwtjes in handen te krijgen: De VWA (Voedsel en Waren Autoriteit) viel tót 2005 nog onder Volksgezondheid en níet onder Landbouw. "Maar", aldus Vrij Nederland, "in een brief rond de formatie van Balkenende II aan de koningin in 2003 schreef de premier in een bijzin dat CDA, VVD en D66 hebben besloten dat de VWA voortaan eigendom van Landbouw is. De Tweede Kamer heeft er zich nooit over kunnen uitspreken."

Nederland heeft slechte naam

Siebelink laat in het VN-artikel ook een "Animals Angel" aan het woord, die vanuit Nederland jaarlijks zo'n 30 veetransporten volgt. Zij klaagt over het gebrek aan handhaving van de voorschriften door de VWA. "Ze beloven ons steeds dat ze na drie buitenlandse klachten of overtredingen de vergunning van de transporteur intrekt, maar dat doen ze nooit". Zo blijken chauffeurs die van Nederland naar Italië rijden van hun baas al een pakje bankbiljetten mee te krijgen om de boetes contant te kunnen betalen voor de overtredingen die ze zullen begaan, zoals te lang doorrijden zonder de dieren uit te laden, geen drinkwater aan boord, overbelading etc. Na betaling van de boete kunnen ze gewoon weer doorrijden. In bijna alle trucks die de "Animals Angels" van binnen zien is het waterreservoir leeg. Blijkbaar om gewicht te sparen, waardoor er weer meer dieren kunnen worden ingeladen. In Frankrijk, Italië en Duitsland heeft Nederland op dit punt een slechte naam opgebouwd. De autoriteiten aldaar ergeren zich aan de Nederlandse dierenartsen die blijkbaar de controle "aan de laadklep" niet goed uitvoeren. Zo beklagen Italiaanse officials er zich over dat chauffeurs van transporteur VAEX uit Reek al vijf keereen boete heeft gekregen, maar nog steeds is de vergunning van VAEX niet ingetrokken door de VWA. Op (het groeiend aantal) transporten naar Rusland en Siberië is de controle nóg slechter. Zo volgde de "Animals Angel" een Nederlandse truck, die 88 uur (acht-en-tachtig uur!)achter elkaar doorreed zonder te stoppen, terwijl het voorschrift is dat na één etmaal de dieren al worden uitgeladen.

Wrak vee

Naar schatting worden per dag zo'n 700 (zevenhonderd!)wrakke dieren bij slachterijen in Nederland aangevoerd. In plaats van deze dieren op het bedrijf zelf te laten doden, vervoert men ze liever nog levend naar het slachthuis. Een VWA-medewerker zegt daar in het artikel het volgende over:"Zevenhonderd dieren per dag in Nederland, naar schatting. Die worden apart gezet en opnieuw bekeken waarna zo'n veertig echt slechte dieren per dag worden afgemaakt en verbrand". Hoe al dat wrakke vee bij het slachthuis terecht komt? "Hoewel de nieuwe Europese transportregels streng zijn, is volgens de hygiëneverordeningen een dier dat door een ongeval op het bedrijf gedood moet worden, nog altijd geschikt voor menselijke consumptie. Daar komt bij: als het dier maar levend op het slachthuis aankomt, krijgt de eigenaar een slachtpremie. Of het daar wordt geslacht of niet, toch maar inladen dus".

Niet alleen lévend slachtvee

Tot zover het tweede deel, waarin wij in het kort de inhoud beschreven van "Sjoemelen met slachtvee" van Jeroen Siebelink in VRIJ NEDERLAND van 9 februari 2008. Maar niet alleen met lévend slachtvee wordt gesjoemeld, ook ná de slacht gaat er van alles mis. En dát treft dan gelukkig niet meer de dieren zélf, maar wel de consument die het vlees op z'n bord krijgt. Het komt erop neer dat hier letterlijk "de slager zijn eigen vlees keurt". Op dat deel van het VN-artikel hopen we in het volgend contactblad nader in te gaan.

"Rapport Hoekstra"

Het onderzoek door Staatsraad Hoekstra, dat wij in het vorige contactblad al even aanhaalden, is inmiddels, op 19 maart jl., afgerond. Een week daarvóór vertelde Drs Jos Ramekers, voorzitter van de Produktschappen Vee, Vlees en Eieren, en tevens lid van de strategische klankbordgroep van de VWA, in "BOERDERIJ" van 11 maart jl.: "Ik heb van de VWA een hoge pet op", en "het is géén zooitje bij de VWA", en van de komende bevindingen van staatsraad Hoekstra verwachtte hij "dat het een storm in een glas water zou blijken te zijn". Uiteindelijk concludeerde het rapport van Hoekstra "dat het ontstane beeld (van de VWA) herkenbaar is", aldus "BOERDERIJ" van 25 maart jl. "Al die verhalen kloppen dus wel zo ongeveer. Hoekstra kon er in die korte tijd alleen niet achter komen in welke mate die misstanden voortwoekeren. Minister Verburg houdt het er in haar reactie op dat het incidenten zijn, en dat de vee- en vleessector niet structureel regels aan de laars lapt. De grootste plaag is een kleine groep 'cowboys', die de boel verziekt voor de bonafide veehouders, transporteurs, verzamelaars en slachterijen". Tot zover "BOERDERIJ" van 25 maart jl.

Onze conclusie

Waar blijft de overheid met haar "zelfregulering door de sector"? De sector vee en vlees is niet tot zelfregulering in staat, omdat daar blijkbaar niet iedereen doordrongen is van de noodzaak tot zorgvuldig omgaan met dieren. Teveel mensen binnen deze sector, van laag tot hoog, zijn alleen maar doordrongen van het verdienen van zoveel mogelijk geld. De problemen rond slachterij Friesland Vlees, waarover het t.v.-programma "Radar" ons in april van dit jaar onthutsende beelden liet zien, hetgeen uiteindelijk resulteerde in de sluiting van het bedrijf, is hiervan ook weer het zoveelste bewijs.

DIERPROEVEN

De enige oplossing om het aantal dierproeven en proefdieren terug te dringen en het lijden van de proefdieren te verminderen, is het doen van onderzoek naar en het toepassen van alternatieve testmethoden zonder proefdieren. Waar het nog niet zonder proefdieren kan zal er onderzoek gedaan dienen te worden naar methoden waar in elk geval veel minder proefdieren hoeven te worden ingezet, en waar door verfijning van de methoden het lijden van de dieren tot een minimum wordt beperkt (de z.g. drie V's: Vervanging, Vermindering en Verfijning). In Nederland worden momenteel circa 1 miljoen proefdieren gefokt. Hiervan worden er ongeveer 600.000 gebruikt voor proeven. Dat betekent dat 400.000 dieren uiteindelijk níet worden gebruikt, maar vanwege overtolligheid worden gedood. Op zichzelf is dit laatste al een reden tot grote zorg.

Onderzoek naar alternatieven

Voor het onderzoek naar alternatieven is geld nodig, maar ook meer uitwisseling van aanwezige kennis, én meer stimulans vanuit de overheid. Alle lidstaten van de EU zijn verplicht zoveel mogelijk het doen van dierexperimenten te voorkomen door naar alternatieve mogelijkheden te zoeken en die dan ook toe te passen. De Nederlandse overheid heeft zich tot op heden maar weinig aan deze opdracht gestoord. Als we weten dat per jaar ruim een half miljard euro wordt gestoken in dierexperimenteel onderzoek, en dat er nog niet eens éen miljoen eurowordt uitgetrokken voor onderzoek naar alternatieven, dan is het duidelijk dat al meer dan 20 jaar de overheid zich weinig aan de proefdieren gelegen heeft laten liggen!

Prijzen voor alternatieven

Wel worden door de overheid (Volksgezondheid) prijzen uitgeloofd voor succesvolle onderzoeken naar alternatieven voor dierproeven. Zo lazen we in de "Organon-krant" van december 2007 dat ieder jaar door de Commissie Prijs Alternatieven voor Dierproeven (CPAD) een prijs wordt uitgeloofd aan onderzoekers die een bijzondere bijdrage leveren aan de drie V's van het proefdiergebruik. Deze commissie is ingesteld door het Ministerie van VWS. In 2007 ging deze prijs naar Organon-medewerker Ruud Smets. Hij kreeg de prijs voor een alternatieve proefmethode bij muizen voor het testen van de ontstekingsremmende werking van een nieuwe stof. Het alternatief is minder belastend voor de muizen, en bovendien kunnen bij deze methode meerdere aspecten van een stof in één proefdier worden gemeten, waardoor er zo'n 60 à 70 % minder muizen voor nodig zijn. Twee jaar daarvoór waren het ook twee onderzoeksters van Organon die deze prijs ontvingen voor hun diermodel in het onderzoek naar borsttumoren. Ook de Leidse celbioloog Abdoel El Ghalbzouri won in april jl. de Publieksprijs Alternatieven voor Dierproeven, een initiatief van o.a. het NCA (Nationaal Centrum Alternatieven voor Dierproeven). Bij dit onderzoek (inzake therapie bij huidkanker) ging het om het nabouwen van menselijke huid, met weefsel dat na een cosmetische ingreep vrijwillig door mensen is afgestaan. Ook wordt soms een huidtumor na verwijdering door patiënten afgestaan. Deze tumor wordt dan in het laboratorium "in leven gehouden" en kan dan worden nagemaakt. Daar wordt vervolgens weer onderzoek op gedaan. Tot nu toe werden voor dit onderzoek muizen gebruikt. Dat behoort met de nieuwe methode tot het verleden. En vorig jaar (25 juli 2007) vonden we op internet al het volgende berichtje, dat we in z'n geheel voor u overnemen: "Kunstmatige huid kan dierproeven vervangen LONDEN - Wetenschappers hebben een kunsthuid ontwikkeld die dierproeven kan vervangen. De methode is zelfs doeltreffender dan testen met proefdieren, stellen ze in de editie van het Britse tijdschrift "New Scientist" die zaterdag 28 juli 2007 verschijnt. Een dochteronderneming van cosmeticaconcern L'Oréal heeft de kunsthuid ontwikkeld. Cosmetica moet volgens richtlijnen van de EU getest worden op huidirritatie, maar proefdieren mogen vanaf 2009 daarvoor niet meer gebruikt worden. De kunsthuid wordt gekweekt van overbodige huidcellen. Door gebruik van kleurstoffen geeft deze huid veel duidelijker aan in hoeveel cellen een allergische reactie optreedt. De huid is volgens de wetenschappers ook zeer geschikt om de effectiviteit van zonnebrand te testen". Er gebeurt dus wel veel op dit gebied, maar nog lang niet genoeg. Als er evenveel geld en aandacht zou worden besteed aan onderzoek naar alternatieve mogelijkheden als aan proefdieronderzoek, dán zou pas goed blijken wat er zónder proefdieren allemaal mogelijk is! Er zou uiteindelijk een enorme vermindering van dierproeven, proefdieren en proefdierenleed bereikt kunnen worden!

Goed nieuws op de valreep!

Vlak voor het ter perse gaan van dit contactblad lazen we, op 6 juni 2008, op internet het volgende persbericht, uitgaande van de Ministerraad (via Nieuwsbank). "Kabinet presenteert visie 'Alternatieven voor dierproeven'.
Persbericht - 06-06-2008. De ministerraad heeft op voorstel van minister Klink van Volksgezondheid, Welzijn en Sport de kabinetsvisie ten aanzien van alternatieven voor dierproeven vastgesteld. Het beleid is primair gericht op het stimuleren van de ontwikkeling en toepassing van alternatieven voor dierproeven. Uitgangspunt daarbij zijn de 3 V's: vervanging, vermindering en verfijning. Het uiteindelijke doel is het terugbrengen van het aantal dierproeven. Er wordt een Nationaal Kenniscentrum Alternatieven voor Dierproeven opgericht. Dit centrum ondersteunt de interdepartementale stuurgroep en de werkgroep Alternatieven voor Dierproeven. Een maatschappelijk klankbord verzorgt de expertise vanuit bedrijfsleven en samenleving. Daarnaast zal het kabinet een programmeringsstudie verrichten naar de inzet en ontwikkeling van de '3V-alternatieven'. Daaruit worden vervolgens een agenda en een actieplan opgesteld. Door de kabinetsvisie wordt het stimuleren van alternatieven voor dierproeven gedurende de kabinetsperiode hoger op de agenda geplaatst". (Tot zover het persbericht van de Ministerraad via Nieuwsbank) We zijn zeér benieuwd naar de effecten hiervan!
pipowagen

ZWERFKATTEN

Misschien weet u nog dat wij in ons contactblad van juli 2007 in een stukje over onze zwerfkattenprojecten o.a. het volgende schreven: "Inmiddels kregen wij weer een noodkreet van een stichting die zich voor zwerfkatten inzet. De werkwijze is dezelfde als die wij voorstaan: niet alleen vangen-neutraliseren-terugzetten, maar ook voorzien van dagelijks voer en drinken én een onderkomen. Door deze stichting waren enkele groepen zwerfkatten gesignaleerd, die voor vele nakomelingen zouden zorgen als er niet snel zou worden ingegrepen. Echter, er was geen geld om zoveel katten te laten neutraliseren. Men had de plaatselijke Dierenbeschermingsafdeling al gevraagd om financiële steun, alsook een aantal gemeentebesturen in de regio, maar ze kregen overal nul op het rekest. Wij adviseerden de stichting om het Hoofdbestuur van de Dierenbescherming aan te schrijven en hen aan te spreken op het artikel in hun blad "DIER" van maart 2006. In dit artikel schreef de Dierenbescherming zwerfkattenprojecten te initiëren en financieel te steunen; donateurs werden opgeroepen om speciaal voor dit doel een bijdrage aan de Dierenbescherming over te maken. De noodlijdende stichting schreef inderdaad een brief aan de Dierenbescherming, maar de stichting werd terugverwezen naar de eigen DB-afdeling, die zij al eerder tevergeefs hadden benaderd. Natuurlijk hebben wij toen geholpen, maar wij vinden dit ronduit schandalig! In drie provincies steunen wij nu een zwerfkattenproject. Om de u inmiddels bekende reden noemen wij geen plaatsen of locaties. In de betreffende regio's worden door de Dierenbescherming géén zwerfkattenprojecten geïnitieerd. Men laat de dieren gewoon lopen en voorttelen. Als vervolgens anderen dit broodnodige werk oppakken, omdat de Dierenbescherming het laat liggen, geeft men ook geen financiële steun. En dat voor zo'n rijke vereniging! Wij hebben hier geen woorden voor! Hoevelen zullen in goed vertrouwen geld voor de zwerfkatten hebben gestort naar de Dierenbescherming? En wát wordt ermee gedaan? We móeten helaas dit zo schrijven! We doen dit niet graag over andere dierenorganisaties, maar dit is zó onrechtvaardig, en niemand lijkt dit te beseffen!" (Tot zover het citaat uit ons contactblad van juli 2007) Op 10 februari van dit jaar nam de Stichting Kattenbescherming Nederland, die het er blijkbaar roerend mee eens was, bovenstaand stukje over van de site van Animal Freedom, waar de inhoud van onze contactbladen op te lezen staat, en mailde dit in haar Nieuwsbrief naar al haar relaties. Kennelijk is deze e-mail ook bij de Dierenbescherming terecht gekomen. Stichting Kattenbescherming Nederland, Animal Freedom en Rechten voor al wat leeft ontvingen een schrijven van een advocaat van de Dierenbescherming, waarin we alle drie gesommeerd werden een rectificatie te plaatsen, en het gewraakte stukje uit de diverse nieuwsbrieven te verwijderen. Hieronder laten we volgen hetgeen Animal Freedom op haar site heeft geplaatst, ónder het bovenstaande stukje uit ons contactblad van juli 2007.

Naschrift

Karin Wiegman van de Stichting Kattenbescherming Nederland haalde in een nieuwsbrief bovenstaande tekst aan en plaatste een link (URL) naar het bovenstaande op Internet. Een externe advocate reageerde in opdracht van de landelijke Dierenbescherming op 14 maart 2008 in een brief met de sommatie om deze tekst uit de nieuwsbrief te halen. De Dierenbescherming vreest dat het publiek niet langer donaties aan haar wenst te geven. De Dierenbescherming sommeert binnen 5 dagen "de onjuiste berichtgeving te rectificeren". De inhoud van de rectificatie dient als volgt te luiden. "In onze nieuwsbrief hebben wij gesteld dat de Dierenbescherming geen katten steriliseert, geen of onvoldoende zwerfkattenprojecten initieert dan wel financieel ondersteunt. Deze informatie is onjuist en onzorgvuldig jegens de Dierenbescherming. De afdelingen van de Dierenbescherming houden zich structureel bezig met het vangen en steriliseren van zwerfkatten en wij betreuren dan ook dat wij de indruk hebben gewekt dat dit niet het geval zou zijn. Stichting Kattenbescherming Nederland, Karin S. Wiegman. Stichting Steun aan de Belangengroep Rechten voor al wat leeft". Tot zover de Dierenbescherming. In de brief meldt de Dierenbescherming middels haar advocate tevens dat, wanneer de rectificatie niet of niet tijdig wordt geplaatst, zij verdere juridische maatregelen zal treffen. En zo wordt het geld en de energie, die de Dierenbescherming beter zou kunnen besteden aan de oplossing van het zwerfkattenprobleem, gestoken in het bestrijden van kleine organisaties, die het werk oppakken dat de Dierenbescherming op tientallen plaatsen laat liggen. Er is niemand die beweert dat er geen afdelingen zijn die dat wél doen, al wekt de advocate in haar brief wel de suggestie dat deze bewering wordt gedaan. De advocate schrijft zelf in de bewuste brief: "Ongeveer 45 afdelingen van de Dierenbescherming houden zich structureel bezig met vangacties van zwerfkatten, waaronder castratie en sterilisatie". Wel, eén blik op de website van de Dierenbescherming laat zien dat er 90 afdelingen zijn. Waar personen of stichtingen, die in de resterende 45 regio's dit werk oppakken, in geldnood komen, kloppen zij veelal tevergeefs aan bij de Dierenbescherming. Vervolgens wordt een beroep gedaan op organisaties als "Rechten voor al wat leeft", die aan haar donateurs om extra giften moet vragen om aan deze steunaanvragen te kunnen voldoen. Daarmee hoopt "Rechten voor al wat leeft" dat het probleem beheersbaar blijft. Tevens werken wij met anderen aan het vinden van een oplossing waarin ook de overheid gevraagd wordt om een deel van de taak en financiering ten bate van de oplossing van het zwerfdierenprobleem op zich te nemen. Op deze site en in de diverse nieuwsbrieven komt een artikel met de achtergrond van complicerende aspecten aan het zwerfkattenprobleem. Wij vragen uw begrip voor de terughoudendheid die wij betrachten in het publiceren van de exacte locaties van de opvang van zwerfkatten in Nederland. We vrezen namelijk dat het publiek dat zich gratis wil ontdoen van haar dieren, op deze plaatsen haar dieren gaat dumpen. Dit fenomeen doet zich helaas voor bij kinderboerderijen en dierentuinen. Vrijwel alle zo gedumpte konijnen of cavia's worden gedood uit vrees voor de verspreiding van dierziekten en tekort aan opvangmogelijkheden. Wij willen voor alle dieren en dus ook voor zwerfkatten een beter lot". (Tot zover het naschrift op de website van Animal Freedom)
Caravan voor opvang katten

GANZENOVERLAST

Weet u nog van de 1100 Canadese ganzen in Purmerend, waarover wij in ons contactblad van oktober 2004 schreven? De dieren werden vanwege de overlast die ze veroorzaakten allemaal door het vangbedrijf Duke Faunabeheer gevangen en zouden zijn ondergebracht bij opvangadressen elders in het land, zoals bijv. hobbyboeren. De nieuwe eigenaars moesten wel aan de Purmerendse wethouder beloven, en daarvoor ook een handtekening zetten, dat ze de gans niet zouden doden en er niet mee zouden fokken. Het vreemde was echter dat de wethouder aan niemand de adressen van de nieuwe eigenaars wilde geven. Of de Algemene Inspectiedienst (AID, nu NVMA) en de Landelijke Inspectiedienst van de Dierenbescherming (LID) ooit de adressen hebben gekregen om de nodige controle bij al deze nieuwe eigenaars uit te voeren, is ons nooit duidelijk geworden. Wij hebben het altijd een vreemd verhaal gevonden. De geheimzinnigheid rond de adressen deed bij ons al snel het vermoeden rijzen dat de ganzen helemaal nergens waren ondergebracht, maar door Duke waren gedood. Deze heeft niet voor niets een grote CO2-vergassingsinstallatie op zijn bedrijf staan! En waarom zou de wethouder niet een smoes hebben kunnen ophangen om de gemoederen van het dierlievend publiek gerust te stellen? En die controle? Ziet u controle-ambtenaren al 1100 adressen regelmatig controleren of de gans nog leeft en er niet mee gefokt is? (Hóe zou dit laatste trouwens gecontroleerd kunnen worden??) Het volgende bericht over het plotselinge verdwijnen van een groepje van 10 Purmerendse boerenganzen op 18 april 2008 dat wij op 23 april 2008 in het Noordhollands Dagblad lazen versterkte ons vermoeden dat de hele geschiedenis uit 2004, maar ook het nu volgende verhaal een doorgestoken kaart is. Wethouder betreurt afmaken ganzen PURMEREND - de groep ganzen van de Botterstraat in Purmerend had niet afgemaakt mogen worden. Dat zegt wethouder Hans Krieger. Een ongelukkige samenloop van omstandigheden heeft ertoe geleid dat de vogels zijn gevangen en vervolgens gedood. "En dat betreur ik ten zeerste", aldus Krieger. De wethouder bestrijdt dat de dieren vrijdag aan de Botterstraat zijn gevangen. De vogels waren de spoorbaan overgestoken en zaten op de sportvelden van complex De Dop. Toen was niet direct duidelijk dat het om de ganzen van de Botterstraat ging. "Die dieren hebben namelijk geen naambordjes om. Maar wat er toen gebeurd is, is niet goed gegaan", erkent Krieger. Na een melding gaf een ambtenaar van de afdeling sportzaken de opdracht aan het bedrijf Duke, die al enkele jaren voor de gemeente de ganzenpopulatie binnen de perken houdt, om de vogels weg te vangen. "En Duke heeft vervolgens uit eigen beweging de dieren afgemaakt". Dat pleit de gemeente niet vrij, zegt de wethouder. "We zijn overijverig geweest. Maar ik zal binnenkort ook een stevig gesprek voeren met Duke. Het is namelijk niet de bedoeling gevangen ganzen af te maken, maar elders te herplaatsen. Duke is dus zijn boekje te buiten gegaan. Al met al heb ik veel begrip voor de verontwaardiging die onder de bewoners van de Botterstraat is ontstaan. Dit had niet mogen gebeuren, en ik betreur de gang van zaken ten zeerste. Als de ganzen al weggevangen hadden moeten worden, had Duke ze tijdelijk ergens moeten stallen". (Tot zover het bericht) Tussen de internet-reacties op deze z.g". vergissing" lazen wij o.a. dat een bewoner van Purmerend gezien heeft hoe op die bewuste dag de dieren in de Bottersloot werden gevangen en meegenomen. "Ook de eieren werden geruimd. Het kenteken van de auto is genoteerd". Dat de ganzen "de spoorbaan waren overgestoken en op de sportvelden zaten" is dus niet waar. Op Webregio.nl Waterland, waar de gemeente Purmerend onder valt, lazen we de reactie van de woordvoerder van de Botterstraat, die wij hieronder laten volgen. "Als woordvoerder van de Botterstraat wil ik iedereen bedanken voor de steun die iedereen ons gegeven heeft in de strijd tegen de Gemeente. Gisteravond is er in de gemeenteraad een interpellatie gehouden door 3 partijen: GroenLinks, P93 en Leefbaar Purmerend. Helaas was er niet genoeg tijd volgens de voorzitter om het verhaal af te ronden zoals de Botterstraat dat graag had gezien. Wethouder Krieger heeft gisteren uitleg gegeven wat totaal niet strookt met de waarheid. Wij als buurt zijn geschokt en kunnen dit niet accepteren. Hier zal het laatste woord nog niet over gesproken zijn. Helaas zijn onze ganzen gesneuveld, en dankzij onze ganzen is er een beerput opengegaan waaruit blijkt dat alle gevangen ganzen in de afgelopen 5 jaar gewoon door de firma Duke vergast zijn zonder dat de gemeente Purmerend daar ooit informatie van heeft opgevraagd of heeft uitgezocht hoe het zat. Iedereen bedankt en wordt vervolgd". Eén van de Stadspartij-93-fractieleden, die het goed met de ganzen voorheeft, is bezig met het boven krijgen van de onderste steen, maar het heeft er alle schijn van dat de gemeente Purmerend hier al 5 jaar lang het populatiebeheer van de ganzen klakkeloos overlaat aan Duke Faunabeheer en afgaat op de schone beloftes van Duke dat de ganzen bij particuliere adressen zullen worden ondergebracht. Het College weigert echter de ganzenboekhouding van Duke te controleren. Vervolgens wordt het publiek steeds met een ander verhaal zand in de ogen gestrooid. In een later bericht lazen we dat Duke Faunabeheer zélf nota bene toegeeft dat 98% van de ganzen die hij vangt (in Purmerend, maar ook elders in Nederland), het níet overleeft. Twee procent wordt dus waarschijnlijk herplaatst (of niet, want wat kunnen we nu nog geloven?) en de rest wordt vergast. En zo ziet u hoe er ook binnen gemeenten wordt gesjoemeld met dieren, maar ook met de waarheid! Purmerend is hierin vast niet uniek! En mocht u misschien denken dat het met de dieren in de Nederlandse gemeenten beter gaat als er een wethouder zit die "dierenwelzijn" in zijn/haar portefeuille heeft, dan weet u nu beter. Want ook wethouder Hans Krieger is wethouder van dierenwelzijn…. Niet alleen gemeenten, ook provincies…. De gans staat kennelijk op de zwarte lijst! Momenteel is Stichting De Faunabescherming bezig met een campagne én een rechtszaak tegen de provincie Noord-Holland, die ontheffingen heeft afgegeven voor het afschieten of vangen en vergassen van vele duizenden ganzen. Zelfs op het z.g. "vogelvriendelijke" Texel (nota bene ook wel "vogeleiland" genoemd!) zullen duizenden grauwe ganzen dit lot ondergaan. Het volgende bericht is overgenomen van de website van De Faunabescherming: "Stop vangen en vergassen ganzen! De Faunabescherming heeft in een brief aan de Statenleden van Noord-Holland haar afschuw uitgesproken over de voorgenomen schiet- en vang- en vergasacties van grauwe ganzen, kolganzen en brandganzen en hun jongen. Nog vorig jaar verbood de rechtbank in Haarlem de verantwoordelijke PvdA-milieugedeputeerde P. Visser van Noord-Holland. door te gaan met het laten doden van ganzen onder het mom van populatiebeheer. Maar de milieugedeputeerde, nota bene bioloog, lapt het vonnis aan zijn laars. Hij heeft nu wederom ontheffing gegeven aan jagers en aan de beruchte dierbestrijder Duke Faunabeheer, om 12.000 (twaalfduizend)! grauwe ganzen én alle brandganzen en kolganzen die ze te pakken kunnen krijgen af te schieten of in netten te vangen en te vergassen. Tot nul reduceren van deze soorten noemt de provincie het. Deze dieren zijn op het moment van de vergassingsactie in de rui en kunnen niet wegvliegen. Bovendien hebben zij dan jongen". Er zijn nog steeds mensen die veronderstellen dat Nederland het meest diervriendelijke land is…. In ons volgende contactblad zullen we u op de hoogte brengen van de uitspraak van de rechter.

Open brief over het vergassen van ganzen

Dit schrijven is per post gezonden aan het bestuur van Natuurmonumenten en aan de directie van Staatsbosbeheer. Aan het Bestuur van Natuurmonumenten. Postbus 9955. 1243 ZS 's GRAVELAND. en aan De Directie van Staatsbosbeheer. Postbus 1300. 3970 BH DRIEBERGEN. Alkmaar, 20 juni 2008.

Geachte dames en heren, Zo langzamerhand vragen wij ons werkelijk af wat de mensen van Natuurmonumenten en Staatsbosbeheer bezielt! Wij weten al vele jaren dat uw beider organisaties er niet voor terugdeinzen om zo af en toe en hier en daar dieren om zeep te (laten) helpen, maar waar Natuurmonumenten en Staatsbosbeheer nú mee bezig zijn is óngelooflijk, verbijsterend, laf en wreed, en slaat alles. Welke belangen zitten hierachter voor uw organisaties dat u uw medewerking verleent aan deze meedogenloze moordpartijen onder de grauwe ganzen op Texel en in Friesland, en onder de grauwe ganzen, kolganzen en brandganzen in natuurterreinen in Utrecht? Is het de bedoeling een wit voetje te halen bij de agrariërs die vinden dat zij niet genoeg schadegeld krijgen uitgekeerd van het Faunafonds? En de zinloosheid van deze ganzenmoord…. Natuurorganisaties als de uwe weten zelf immers ook heel goed dat er volgend jaar weer net zo veel ganzen in de betreffende gebieden zitten als nu, want de lege plaatsen worden weer snel ingenomen door nieuwe exemplaren uit de omgeving. Voor welke natuur zetten Natuurmonumenten en Staatsbosbeheer zich eigenlijk in?! Immers…, door deze massale slachting wordt het hele Europese ecosysteem alleen maar schade toegebracht! En dan de wrede manier waarop…. De dieren lijden bij vergassing met pure CO2 minuten lang aan enorme stress, ademnood en pijn Uiteindelijk sterven de dieren door verstikking. Vele onderzoeken hebben dit aangetoond. Hoe kunt u als natuurorganisatie het voor uw geweten verantwoorden om op de leugens van Duke Faunabeheer af te gaan (CO2-vergassing zou diervriendelijk zijn…!) en duizenden dieren zo enorm te laten lijden! De argumenten die worden aangevoerd om deze moordpartij onder nota bene beschermde vogels te rechtvaardigen zijn deels sterk overdreven, deels uit de lucht gegrepen en kunnen geen rechtvaardiging zijn voor het uitmoorden van hele populaties.

  1. Er zal inderdaad hier en daar sprake kunnen zijn van landbouwschade door de grauwe gans. Maar we waren in de veronderstelling dat juist dáárvoor het Faunafonds was opgericht…. En als de agrariërs vinden dat ze te weinig krijgen uitgekeerd, dan keert het fonds maar iets meer uit. Geen reden dus voor zo'n massale slachting.
  2. Welke alternatieve mogelijkheden zijn uitgeprobeerd? Wordt er bij de teeltkeuze van bepaalde gewassen gekeken welke vogels of andere dieren daar in de omgeving fourageren?
  3. Het argument dat de aanwezigheid van de grauwe gans de komst van weidevogels zoals de grutto tegenhoudt gaat ook al niet op. Immers: Natuurmonumenten heeft er destijds zélf voor gezorgd dat de betreffende terreinen geschikt gemaakt zijn voor de grauwe gans door de grond drassig te maken. Bovendien zeggen deskundigen van SOVON dat de mening als zouden de ganzen de nesten van weidevogels verstoren "iedere wetenschappelijke onderbouwing mist". En de orchideeën? In een ooggetuigeverslag van de ganzenmoord op vrijdag 13 juni jl. op Texel lazen we het volgende: "Het NATUURgebied waar ze gevangen waren bestond uit metershoog riet, waar weidevogels helemaal niet voorkomen. Ook vertelde iemand die aan het karteren was dat er wel duizenden orchideeën groeiden en dat daar niets mee aan de hand is". Dus ook dát argument gaat niet op.
"Rechten voor al wat leeft" vindt het ónverteerbaar en ónvergeeflijk wat u hier aan het doen bent. Wij zullen zéker hierover berichten in het blad dat wij uitgeven. Wij vrezen voor u dat u bezig bent mét de gans ook de geloofwaardigheid van uw eigen organisatie te reduceren tot nul. Stop deze zinloze en meedogenloze dierenmoord! Hoogachtend, mevr. E. de Boer, secr. "Rechten voor al wat leeft". Leonard Bramerstraat 18. 1816 TR Alkmaar.
P.S. Over de reactie van Natuurmonumenten op onze eerdere protestmail willen wij nog het volgende zeggen.
  1. In de derde alinea van deze reactie hebt u het over "bedreiging van dierenwelzijn" als voorbeeld van zwaarwegende omstandigheden dat ingrijpen noodzakelijk zou maken. Hoe durft u het woord "dierenwelzijn" in de mond te nemen? Hoe kunt u in het belang van 'dierenwelzijn' duizenden dieren, n.b. terwijl ze jongen hebben, mét hun jongen de dood injagen, en dan nog wel zo'n gruwelijke verstikkingsdood!
  2. Dat u "zorgvuldig" hierover hebt nagedacht (4e alinea van uw reactie) komt bepaald niet uit in de uiteindelijke uitvoering van de vangacties. "Rücksichtlos" kunnen we het beter noemen, de manier waarop er te werk wordt gegaan bij het vangen, het in de veewagen gooien [dat alles terwijl medewerkers van Natuurmonumenten lachend en met de handen in de zakken stonden toe te kijken (ooggetuigeverslag 13-06-2008)] en het vergassen. Duke Faunabeheer schermt er graag mee dat de CO2-vergassingsmethode een door het ministerie van Landbouw aanbevolen methode is. En dús stemt u er mee in!? Is het nog niet bij u bekend dat men voor advies over dierenwelzijn niet bij Landbouw moet zijn? Waarom zouden er zoveel dierenwelzijnsorganisaties bestaan denkt u, als we toch een landbouwministerie hebben dat het beste met de dieren voorheeft? Ex-landbouwminister C. Veerman heeft destijds ook gezegd dat CO2-vergassing best diervriendelijk is, als de dieren maar in groepjes bij elkaar mogen zitten tijdens de vergassing! Het zegt alles over Natuurmonumenten dat zij déze man als voorzitter in haar gelederen heeft binnengehaald! (Voor alle duidelijkheid: Uit al het voorgaande in dit schrijven mag blijken dat wij faliekant tégen de massale ganzenmoord zijn, ongeacht of de wijze waaróp de dieren worden gedood nu wel of niet humaan is. De door Duke Faunabeheer toegepaste methode maakt het geheel alleen nóg maar erger.) Aan het eind van uw reactie lezen we nog de "geruststellende" mededeling dat de ganzen niet worden vernietigd maar naar de poelier gaan. Nu, dat hadden we ook zonder die mededeling wel begrepen. Vernietigen levert geen geld op. De minister van Landbouw stimuleert immers ook om afgeschoten wilde ganzen te verwerken tot natuur- of streekproduct, omdat het zo lekker smaakt. We hebben in Nederland ook nog geen vlees genoeg! Dus, waarom dan geen geld verdienen aan alle soorten wilde ganzen die we maar te pakken kunnen krijgen, beschermd of niet…?! Voor geld mag de Flora- en Faunawet wel overtreden worden….
Tot slot. U ligt misschien wakker van wat minder orchideetjes in natuurgebieden. Maar de wreedheid en meedogenloosheid van dit hele ganzendrama bezorgt óns slapeloze nachten!

WIJ LAZEN VOOR U

Dolfijn redt gestrande potvis en haar jong

(Parool d.d. 12 maart 2008) Wellington - een dolfijn heeft twee gestrande walvissen naar open water geleid. Het was mensen eerder niet gelukt de dieren voor de Nieuw-Zeelandse kust weg te houden. De dieren leken te communiceren, waarna de dolfijn de drie meter lange potvis en haar kalf langs zandbanken naar zee escorteerde. "Ik heb nog nooit van zoiets gehoord", aldus Malcolm Smith, die anderhalf uur vergeefs had geprobeerd de walvissen te redden. "Het is verbazingwekkend". De dolfijn, Moko, staat in het gebied aan de oostkust van het Noordereiland erom bekend dat hij graag met zwemmende mensen speelt. Kort nadat de walvissen uit het zicht waren verdwenen, pakte de dolfijn die favoriete bezigheid weer op". (ANP)


De Stichting Rechten voor al wat Leeft.

Auteur .

pijl omhoog