Het is niet goed om dieren afhankelijk te houden

Afhankelijkheid is een vorm van onvrijheid die sommige mensen huisdieren en circusdierenaandoen in ruil voor genegenheid en het vertonen van kunstjes. Deze dieren zijn voor hun voedsel afhankelijk van de mens. Zou een dier vrij zijn en zelf voedsel kunnen vinden, dan komt vrijwel geen enkel dier spontaan tot het tonen van genegenheid aan de mens. Het tonen van genegenheid in ruil voor voedsel is aan dieren opgedrongen. Dieren hebben (net als mensen) het recht om hiervan gevrijwaard te blijven. Als mensen (kinderen en volwassenen) op zoek zijn naar genegenheid dan is dat eerlijker en beter om dat bij mensen te zoeken. Genegenheid zoeken bij dieren is met name af te keuren voor huisdieren die opgesloten moeten worden, dus anders dan honden en katten. Die hebben eeuwenlang de tijd gehad om aan de mens te wennen. Dieren met rust laten geldt met name voor die dieren die in de vrije natuur thuis horen. Geen enkel dier zou omwille van economisch of immaterieel gewin gedwongen mogen worden tot onnatuurlijke gedrag of de mogelijkheid ontzegd mogen worden om het eigen, natuurlijke gedrag te vertonen. Een soortgelijk dilemma geldt in de geestelijke hulpverlening. Er zijn hulpverleners die hulp verlenen die cliënten niet echt helpt, maar op een nieuwe manier weer afhankelijk maken van die hulp. Deze hulpverleners helpen je van de regen in de drup. Iets soortgelijks geldt wanneer mensen een dier gevangen nemen en door het te verzorgen en door het af te houden van de mogelijkheid om voor zichzelf zorgen afhankelijk maken. Mensen zouden dus goed moeten nadenken waarom zij zich met dieren bemoeien, zit daar een wens achter om de aandacht van het dier af te dwingen? Zou die behoefte aan aandacht niet op een andere manier kunnen worden bevredigd?

Mensen die beweren dat zij van dieren meer terugkrijgen dan van mensen, vragen waarschijnlijk van dieren meer dan zij zelf kunnen geven aan mensen en aan dieren. Dergelijke mensen zijn niet in balans, hebben een gekwetst ego en doen zichzelf en anderen tekort. Zij hebben vroeger tekort genegenheid gehad. Via de aandacht die zij afdwingen bij dieren hopen zij een stukje genegenheid te ervaren die ze uitleggen als waardering. Het is moeilijker om een mens vrij te laten dan een dier; daarvoor is het alleen maar nodig het dier in een natuurlijke omgeving met rust te laten. Voor een mens geldt eerder het omgekeerde. Het uiterste dat liefde iemand kan geven is vrijheid. De grootste gift aan een ander is het kracht en het vermogen jou niet nodig te hebben. Ter illustratie hiervan een stuk over de menselijke liefde afkomstig uit "Liefde is als een vogel in de lucht (Osho publicaties)". Tegelijk illustreert het waarom we ook dieren niet moeten opsluiten. SIRE

Het dwangmatig willen bezitten van een huisdier is vergelijkbaar met een koopverslaving. Mensen met een negatief zelfbeeld kopen (willen bezitten) om hun gebrek aan eigenliefde te compenseren.

Liefde geeft vrijheid

Liefde die geen vrijheid geeft, is geen liefde Liefde is geen heerszucht. Hoe kun je iemand die je liefhebt overheersen? Hoe kun je hem afhankelijk maken en toch liefdevol zijn? Maar wat er in de wereld in naam van de liefde gebeurt is iets anders: machtswellust, over de ander willen heersen. Natuurlijk is onafhankelijkheid dan ontoelaatbaar. Je doet alles om de ander identiek aan jezelf te maken. Je bent bang voor de vrijheid van de ander, omdat vrijheid zich onttrekt aan iedere controle en vrijheid niet voorspelbaar is. Dus elke zogenaamde liefde probeert op alle mogelijke manieren de vrijheid om zeep te helpen - en zodra de vrijheid vernietigd is, sterft de liefde. Liefde is heel teer, net als een roos. Je moet haar toestaan te dansen in de regen, in de wind, in de zon. meeuw

Liefde is als een vogel in lucht, zijn vrijheid beslaat de hele hemel. Je kunt de vogel vangen, je kunt hem in een prachtige gouden kooi stoppen, en dan lijkt het dezelfde vogel die vrij rondvloog en de hele hemel voor zichzelf had. Het lijkt alleen maar dezelfde vogel, maar het is niet zo: je hebt hem vermoord. Je hebt zijn vleugels gekortwiekt. Je hebt hem zijn hemel afgenomen. En de vogels geven niets om jouw goud - hoe kostbaar je kooi ook is, het is gevangenschap. En dat doen we met onze liefde: we creëren gouden kooien. We zijn bang, want de hemel is onmetelijk. Er is angst dat de vogel niet terugkeert. Om hem onder controle te houden moet hij gevangengezet worden. Zo wordt liefde omgezet in een huwelijk. Liefde is een vogel in de lucht: het huwelijk is een vogel in een gouden kooi. En natuurlijk kan de vogel het jou nooit vergeven. Je hebt al zijn schoonheid, zijn vreugde, al zijn vrijheid vernietigd. Je hebt zijn geest gebroken - nu is hij nog maar een dode imitatie. Maar je hebt je van één ding verzekerd: dat hij je niet kan ontsnappen, dat hij altijd van jou zal zijn, dat hij morgen ook nog van jou is en overmorgen. Geliefden zijn altijd bang. Er is angst omdat liefde komt als een koele bries. Je kunt haar niet produceren, zij is niet iets dat gemaakt kan worden - zij komt. Maar alles wat uit zichzelf komt kan ook weer uit zichzelf weggaan. Dat is een natuurlijk verschijnsel. Als de liefde komt bloeien er bloemen in je, ontstaat er een lied in je hart, een verlangen om te dansen maar met een heimelijke angst. Wat zal er gebeuren als dit briesje dat naar jou toegekomen is - koel en geurig - jou morgen weer verlaat? . . .want jij bent niet de grens van het bestaan. En het briesje is alleen maar te gast - het blijft bij je zolang het wil en kan elk moment weer gaan. Dit veroorzaakt angst in mensen en zo worden ze bezitterig. Ze doen hun deuren en ramen dicht om het briesje binnen te houden, maar als jouw deuren en ramen gesloten zijn blijft het briesje niet hetzelfde. De koelheid ervan gaat verloren, de geur gaat verloren - al gauw wordt het iets walgelijks. Het heeft vrijheid nodig en jij hebt die vrijheid weggenomen - er is alleen nog iets doods overgebleven.

Andere kernbegrippen zijn "zelfbeheersing", "respect", "betrokkenheid" en "zelfontplooiing". Zie ook onze artikelen over huisdieren. Meer hierover op: "innerlijke bevrijding", "dialectiek" en "een gezonde samenleving".