Uzależnianie zwierzęcia od człowieka jest złe

Zwierzęta mają prawo do wolności

Zależność jest formą zniewolenia, którą niektórzy ludzie nakładają na zwierzęta w domu lub w cyrku, w zamian za oddanie lub wykonywanie sztuczek.
Zwierzęta te zależą od człowieka głównie ze względu na dostęp do jedzenia. Zwierzęta wolne i zdolne do zdobywania pożywienia samodzielnie, rzadko okazują spontaniczną sympatię wobec ludzi. Wymuszanie okazywania uczuć w zamian za pokarm jest narzucane zwierzętom. Zwierzęta (podobnie jak ludzie) mają prawo, żeby nie być tak traktowane. Kiedy ludzie, dzieci i dorośli, szukają uczuć, lepszym i bardziej uczciwym rozwiązaniem jest szukanie ich u innych ludzi. Szczególnie błędne jest oczekiwanie uczuć od zwierząt, które żyją w klatkach. Nie obejmuje to oczywiście psów i kotów, które przez wieki przyzwyczaiły się do ludzi. Głównie zwierzęta, które powinny żyć na wolności, powinniśmy zostawić w spokoju. Żadne zwierzę nie powinno być zmuszane do przejawiania nienaturalnego zachowania lub żyć bez możliwości przejawiania naturalnego zachowania, dla zysków ekonomicznych lub niematerialnych.
Podobny dylemat odnosi się do psychiatrycznej pomocy ludziom. Niektórzy pracownicy socjalni nie pomagają pacjentom, ale uzależniają ich od siebie. Ci pracownicy przeprowadzają ludzi z deszczu pod rynnę.
Podobnie jest z ludźmi, którzy chwytają zwierzęta i uzależniają je od swojej opieki, jednocześnie zapobiegając, aby zwierzę samo sobą się zajął. Należy dokładnie zastanowić się nad swoim zainteresowaniem zwierzętami, czy stoi za nim pragnienie zainteresowania zwierzęciem sobą? Czy tej potrzeby nie można zaspokoić w inny sposób?

Ludzie, którzy twierdzą, że otrzymują więcej od zwierząt niż od ludzi, oczekują od zwierząt prawdopodobnie więcej niż sami są w stanie dać zwierzętom lub ludziom. Ci ludzie nie są w równowadze i mają niskie mniemanie o innych. Dużo trudniej niż zwierzęciu jest pozwolenie drugiej osobie na wolność. Aby zwierzę było wolne, wystarczy zostawić je w spokoju, w naturalnym środowisku. W przypadku ludzi sytuacja jest raczej odwrotna. Największym, co miłość może komuś podarować, jest wolność.

Poniżej znajduje się fragment tekstu “Miłość jest jak ptak na niebie” (wydawnictwa Osho), który ilustruje dlaczego również zwierząt nie wolno nam wiązać.
Miłość daje wolność. Miłość, która nie daje wolności, nie jest miłością.
Miłość nie jest pragnieniem władzy. Jak można zdominować tego, kogo się kocha? Jak można kogoś od siebie uzależnić i nadal kochać? Ale na całym świecie, w imię miłości dzieje się coś odmiennego: żądza władzy, pragnienie kontrolowania innych. Naturalnie, niezależność jest wtedy niedopuszczalna. Czyni się wszystko, aby upodobnić swego partnera do siebie. Obawiasz się wolności drugiej osoby, ponieważ wymyka się ona kontroli, wolność jest nieprzewidywalna . I tak oto cała tak zwana miłość stara się zabić wolność na każdy możliwy sposób, a gdy tylko wolność zostaje zniszczona, miłość umiera.
Miłość jest krucha niczym róża. Należy pozwolić jej na taniec w deszczu, na wietrze, w słońcu. Mewa leci swobodnie

Miłość jest jak ptak na niebie, a jej wolność zajmuje całą przestrzeń. Ptaka można schwytać, umieścić go w wspaniale złoconej klatce, ale tylko pozornie jest to ten sam ptak, który latał swobodnie i miał dla siebie całe niebo. Tylko taki się wydaje: ty go zabiłeś, podciąłeś mu skrzydła, odebrałeś mu niebo. Dla ptaka złoto jest bezwartościowe – bez względu na to, jak wartościowa jest klatka, pozostaje ona więzieniem.
I to właśnie czynimy z miłością: tworzymy złocone klatki. Boimy się, albowiem niebo jest niezmierzone. Boimy się, że ptak nie wróci i aby go kontrolować, musimy go uwięzić. Miłość zamienia się w małżeństwo. Miłość jest ptakiem na niebie, małżeństwo to ptak w złocen-ej klatce. Oczywiście ptak nigdy tego nie wybaczy. Zniszczyłeś jego piękno, radość i wolność. Coś w nim zabiłeś i teraz jest tylko martwa imitacja. Jedno jest jednak pewne – nie może uciec, na zawsze będzie twój, jutro i każdego kolejnego dnia.

Kochankowie zawsze czują lek – lek, że miłość jest jak świeża bryza. Nie można jej wywołać, nadchodzi sama. Ale wszystko, co samo nadchodzi, może również samo odejść. To naturalne zjawisko. Kiedy miłość nadchodzi w twoim wnętrzu, zakwita kwiat, w sercu rozbrzmiewa muzyka, pragniesz tańczyć, ale wszystko podszyte jest tajemniczym lekiem. Co się stanie jeśli bryza, która się pojawiła, jutro zniknie? Nie stanowisz całego stworzenia, a bryza jest tylko gościem, zostaje tak długo jak chce i w każdej chwili może odejść.
Dlatego ludzie się boją i stają się zaborczy. Zamykają drzwi i okna, aby uwięzić bryzę, ale bryza nie może istnieć w niewoli. Traci swoją świeżość, swój aromat – niebawem staje się odpychająca. Potrzebuje wolności, a gdy jej tej wolności pozbawisz, umiera.
Podobne tematy to: „samokontrola”, „szacunek”, „zaangażowanie” i „samorealizacja”. Więcej na temat związku miłości z wolnością znajdziecie w tekstach: „wewnętrzna wolność” i „zdrowe społeczeństwo” (Erich Fromm)".
Zob. również nasze artykuły na temat trzymania zwierząt w domu.

Porada dla Twojego obszaru językowego

Większość naszych artykułów jest napisana w języku holenderskim. Zapraszamy do eksploracji holenderskiego mapy witryny i korzystania z funkcji tłumaczenia w Google Translate. W ten sposób będziesz mógł przeczytać naszą wiadomość na temat praw zwierząt, sprzeciwów wobec intensywnej hodowli zwierząt i innych tematów w Twoim własnym języku.

Oto adres URL, który tłumaczy mapę witryny dla Ciebie.
https://animalfreedom-org.translate.goog/paginas/zoeken/sitemap.html.