logo RvawL

Contactblad Relatie Mens en Dier januari 2013

Dit is het Contactblad "Relatie Mens en Dier" van de belangengroep en stichting Rechten Voor Al Wat Leeft.

Onderwerpen

Nieuwjaar

Namens het bestuur willen wij u allereerst allemaal een heel gezond en gelukkig 2013 toewensen! Het was een veelbewogen jaar, zowel voor de dieren als voor onszelf. We konden in oktober 2012 geen contactblad uitbrengen doordat mevrouw de Boer in juli getroffen werd door een herseninfarct. Weliswaar was deze 'licht' van aard, zodat we kunnen hopen op een (zo goed als) volledig herstel. Dat vergt echter veel tijd! Maar gelukkig is zij op de goede weg! We ontvingen n.a.v. het berichtje dat wij u in september hierover stuurden van zeer veel donateurs blijken van medeleven, in de vorm van kaarten en brieven met goede wensen. Het bestuur wil iedereen die zo met ons meeleefde hartelijk hiervoor bedanken! Ook m.b.t. de dieren was het weer een verdrietig jaar. Hoe hadden wij allen gehoopt dat het verbod op het onverdoofd ritueel slachten erdoor zou komen! Maar het mocht deze keer nog niet lukken. Hieronder gaan wij daar nog nader op in. Ook het ganzendrama, waarbij honderden ganzen rond Schiphol werden gevangen en vergast met CO2. Later bleken het er nog veel meer te zijn, want zelfs 25 km buiten Schiphol ving men de ganzen, z.g. voor de vliegveiligheid, maar deze ganzen hadden niets met Schiphol te maken en werden alleen gevangen om de boeren te gerieven! Er zijn diverse effectieve alternatieve en diervriendelijke methoden om ganzenoverlast aan te pakken. Maar men kiest praktisch altijd voor de meest wrede aanpak. U hebt hierover in het contactblad van juli 2012 uitvoerig kunnen lezen. Ondanks deze tegenslagen gaan wij moedig het nieuwe jaar in! We wensen elkaar dan ook veel moed, doorzettingsvermogen, enthousiasme en vooral gezondheid toe in 2013!

Hoop voor circusdieren

In het onlangs door de VVD en PvdA gepresenteerde regeerakkoord staat ook een verbod op het gebruik van wilde dieren in circussen in Nederland. Hopelijk gaat het door, maar het regeerakkoord moet nog door de Eerste Kamer. Nederland zou dan het derde Europese land zijn dat wilde dieren in circussen verbiedt. Naast de organisatie "Wilde Dieren de Tent Uit" was het ook PvdA-Kamerlid Tjeerd van Dekken die zich sinds 2008 bijzonder hiervoor heeft ingezet! "Wilde Dieren de Tent Uit" heeft haar hulp aangeboden bij herplaatsing van de dieren in opvangcentra.

Groepshuisvesting voor zeugen

Met ingang van 1 januari van dit nieuwe jaar gaat eindelijk het Europese verbod in op het houden van zeugen in individuele kraamboxen en mogen ze alleen nog in groepshuisvesting worden gehouden. De eerste vier weken van de zwangerschap staan de zeugen nog wel in de kraamboxen, maar daarna mag het niet meer. Een grote stap op weg naar een beter welzijn van deze dieren in heel Europa. In de kraamboxen is geen bewegingsvrijheid. De dieren staan of liggen tussen twee hekken in en kunnen zich niet eens omdraaien. Het grootste deel van het jaar zijn ze daarin opgesloten: meer dan twee keer per jaar steeds periodes van vier maanden. Maar, zoals het steeds gaat met verboden in Europees verband, niet alle Europese landen zullen zich voorlopig aan dit verbod kunnen houden. In 2001 werd het verbod al aangekondigd, elke varkenshouder heeft er twaalf jaar lang naar toe kunnen werken, maar 27 Europese lidstaten zijn nog steeds niet zover! Als dit getolereerd wordt en deze landen nog een poosje de tijd krijgen zal er, behalve veel onnodig dierenleed, ook oneerlijke concurrentie plaatsvinden. We hopen vurig dat elk land zijn verantwoordelijkheid hier neemt, en na 1 januari 2013 geen kraamhokken voor zeugen meer toestaat. Ze hebben immers lang genoeg de tijd gehad!

Dierenpolitie

Helaas gaat deze verdwijnen, maar in een brief aan de Tweede Kamer heeft Minister Opstelten (Veiligheid en Justitie) toegezegd dat het kabinet verwaarlozing en mishandeling van dieren streng zal blijven aanpakken. In het regeerakkoord staat::"de reguliere politie pakt verwaarlozing en mishandeling van dieren hard aan. Zware straffen en verboden om dieren te houden ondersteunen dit beleid". Het meldnummer 144, Red een dier blijft bestaan. Dit nummer wordt ca. 19.000 keer per maand gebeld. Ca. 4000 van deze gesprekken leiden tot actie door politie of andere bevoegde instanties.

Onverdoofd ritueel slachten

Zoals u allen inmiddels natuurlijk al weet heeft de Eerste Kamer in juni 2012 tegen een verbod op onverdoofd ritueel slachten gestemd, nadat toenmalig staatssecretaris Henk Bleker opeens kwam aanzetten met een convenant. Hij was van mening dat hij hiermee aan voor- en tegenstanders van onverdoofd slachten tegemoet kwam, en dat de Partij voor de Dieren er ook wel blij mee zou zijn dat de onverdoofde slacht weliswaar zou blijven toegestaan maar dat de dieren "slechts" 40 seconden bij bewustzijn mochten blijven na de halssnede! Over dat convenant hebben we samen met Comité Dierennoodhulp op 18 juni 2012, de dag voorafgaand aan de stemming in de Eerste Kamer, het volgende persbericht verzonden: Convenant ritueel slachten strooit zand in ogen van eerste kamer en publiek. Alkmaar, 18 juni 2012 - In verband met de stemming in de Eerste Kamer der Staten-Generaal op Dinsdag 19 juni over het Wetsvoorstel Thieme inzake het ritueel slachten hebben St. Rechten voor al wat leeft en St. Comité Dierennoodhulp aan de Eerste-Kamerleden een brief gestuurd waarin zij hun kritiek uiten op het "Convenant onbedwelmd slachten volgens religieuze riten". Directe aanleiding voor de kritiek was dat de ondertekenaars van religieuze zijde de afgesproken 40 seconden dat het dier na de halssnede nog bij bewustzijn mag blijven nog aan de krappe kant vonden, terwijl zowel van joodse als van moslimzijde decennia lang aan het publiek is voorgehouden dat onbedwelmd ritueel slachten pijnloos is en de dieren onmiddellijk na de halssnede het bewustzijn verliezen. Beide organisaties vinden dat de Eerste Kamer en het publiek met dit convenant zand in de ogen wordt gestrooid en dat, als de Eerste Kamer aanstaande Dinsdag het Wetsvoorstel Thieme verwerpt en kiest voor dit convenant, zij hiermee te kennen geeft dom en naïef te zijn, õf…zich onder druk te hebben laten zetten door de religieuze lobby en een dubbele agenda te hebben, waarin partijbelangen en/of economische motieven de hoofdrol spelen. In beide gevallen een Eerste Kamer ónwaardig. Een aantal redenen waarom de Eerste Kamer aanstaande Dinsdag niet het convenant ritueel slachten van demissionair landbouwsecretaris H. Bleker zou moeten verkiezen boven het wetsvoorstel van mevrouw Thieme zonder daarmee een modderfiguur te slaan tegenover het Nederlandse volk. 1. Decennia lang is het publiek voorgehouden dat de rituele slacht voor het dier geheel pijnloos verloopt. Zo stelde Rabbijn Lody van de Kamp in het artikel "Koosjer slachten zonder pijn"("De Bazuin" van 12 juni 1998) o.a. het volgende: "Het koosjer slachten omvat een heleboel regels. De belangrijkste daarvan is dat de halssnede verricht moet worden met een vlijmscherp maar gaaf mes Daarmee moeten de slokdarm, de luchtpijp en de beide halsslagaders in één keer worden doorgesneden. Hierdoor raakt het dier onmiddellijk buiten bewustzijn. Omdat de pijn pas na 15-20 seconden optreedt, voelt het dier niets De essentie van het slachten is dat het pijnloos gebeurt". "Verder moet het snijden in één haal gebeuren, er mag niet gestopt worden, er mag geen druk uitgeoefend worden op het mes". En in het artikel "Ritueel slachten niet verbieden" in het Eindhovens Dagblad d.d. 2 mei 2011 schrijft Ibrahim Wijbenga, binnen het CMO (Contactorgaan Moslims en Overheid) degene die het dossier "ritueel slachten" beheert, raadslid voor het CDA in Eindhoven, en tevens medeondertekenaar van het convenant: "Allereerst wijs ik erop dat het rituele slachten uiterst professioneel gebeurt met technieken die pijnloos zijn voor het dier". Het ondertekenen door vertegenwoordigers van de religieuze groeperingen van het convenant, waar het dier tot 40 seconden bij bewustzijn mag blijven, komt na bovenstaande beweringen in een vreemd daglicht te staan en is in tegenspraak met de uitspraken van o..a. Rabbijn Van de Kamp en de heer Wijbenga, zeker als we bedenken dat de religieuze ondertekenaars de 40 seconden eigenlijk toch wel aan de krappe kant vonden. 2. Het convenant spreekt weliswaar over "permanent toezicht" maar er staat niet bij door wie. Geheel onduidelijk is of dit door een rabbijn c.q. een imam gebeurt of dat er sprake is van permanent veterinair toezicht. Ook is onduidelijk in het convenant of dit permanente toezicht gaat over het gehele slachtproces of alleen voor het keuren vooraf van de levende dieren. Zonder veterinair toezicht tijdens het slachtproces zal met die 40 seconden snel de hand gelicht worden. Bovendien kan de staatssecretaris ook nog besluiten het toezicht ín frequentíe terug te brengen', zodat het dus niet meer permanent is (artikel 5 punt 3 convenant) 3. In het convenant is vastgelegd dat de slokdarm, de luchtpijp en de beide halsslagaders in één haal met het mes moeten worden doorgesneden. Onduidelijk is hoe dat tijdens de koosjere slacht kan worden gerealiseerd, als daar geen druk op het mes mag worden uitgeoefend. Ook over de vraag wat er moet gebeuren als één halssnede niet voldoende blijkt te zijn geeft het convenant geen duidelijkheid. Eveneens is onduidelijk hoeveel seconden het nog duurt voordat het dier, nadat het al 40 seconden intens heeft geleden, uiteindelijk door bedwelming 'd.m.v. een extra ingreep' uit zijn lijden wordt verlost (artikel 2 punt 2 convenant). 4. Dit convenant is eerder een verslechtering dan een verbetering vergeleken met het Besluit Ritueel Slachten van 28 november 1996. Daar stond nog in dat runderen 45, en schapen en geiten 30 seconden na de halssnede bij bewustzijn mogen blijven. In dit convenant is het voor schapen en geiten ook 40 seconden. Waarom dem. Staatssecretaris Bleker drie maanden lang met zijn "wetenschappelijke adviescommissie" moest vergaderen voor een convenant waarvan de inhoud al nagenoeg in een soortgelijke regeling lag is ons volstrekt onduidelijk. Tot zover het persbericht. (In de laatste Nieuwsbrief van de Partij voor de Dieren lazen we dat een nieuw wetsvoorstel tegen de onverdoofde slacht in de maak is !) Polen verbiedt onverdoofde slacht Op de website van 'Piep Vandaag' vonden we onlangs het volgende bericht: "Goed nieuws uit Polen. Daar hebben de opperste rechters de onverdoofde rituele slacht verboden. Volgens het constitutionele hof van Polen is het onverdoofd doden dierenmishandeling en dat is in strijd met de Poolse grondwet. Meer dan 230 wetenschappelijke onderzoeken en publicaties geven aan dat onbedwelmd slachten een onaanvaardbare aantasting van het dierenwelzijn oplevert. Ook in België wil 90% van de bevolking de onverdoofde slacht het liefst zo snel mogelijk verbieden. (…) Gezien het feit dat ook het overgrote deel van de Nederlandse bevolking tegen de onverdoofde slacht is, en het wetsvoorstel in de Tweede Kamer op een grote meerderheid kon rekenen, gaat het naar verwachting niet lang duren voordat in Nederland de onverdoofde slacht ook tot de verleden tijd zal behoren".

Hulp aan in beslag genomen honden

De Werkgroep Hulp Inbeslaggenomen Honden, waar ook Rechten voor al wat leeft deel van uitmaakt, werkt sinds 2008 aan een betere aanpak van bijtincidenten en een meer diervriendelijke behandeling van de honden die het hier betreft. In 2008, nadat de RAD (Regeling Agressieve Dieren) werd afgeschaft, werd (i.o.v. ex-minister Verburg) een risico-assessment (risico-inschattingstest) ontwikkeld door o.a. drs. Schilder van de Universiteit Utrecht. Deze test met bijbehoren, waarop de Werkgroep forse kritiek heeft, zou worden aangeboden aan gemeenten en Justitie als er sprake was van bijtincidenten. Ook alle honden die nog vast zaten vanwege hun uiterlijk (RAD) werden hiermee getest en erop beoordeeld. Wat vindt Martin Gaus van dit risico-assessment? In het digitale Hondenmagazine "SeriousDogs" zegt hondengedragsdeskundige Martin Gaus o.a. het volgende. "De test is heftig per onderdeel, maar het opstapelen van de bedreigende situaties en het tegelijk toenemen van de heftigheid per onderdeel, maakt het voor menig hond echt heel zwaar. Daarbij betreft het altijd honden die in beslag zijn genomen en die in hun eentje langdurig opgesloten zitten, zonder sociaal contact met soortgenoten en zonder een relatie met een verzorg(st)er te kunnen aangaan. De makkelijke honden krijgen de laatste tijd door aangescherpte voorschriften wel wat meer aandacht, maar die hebben het nu juist niet zo nodig als de moeilijkere honden. Hoe dan ook, vrijwel geen hond verdraagt langdurige opslag. De honden lijden onder chronische stress, worden impulsief en vertonen vooringenomen agressief gedrag. Het is immoreel om honden onder die omstandigheden welke test dan ook af te nemen". De huidige praktijk Ondertussen heeft de heer Schilder van 2008 - heden bij honderden ernstig gefrustreerde tot zwaar getraumatiseerde honden deze risico-inschattingstest afgenomen. Deze honden kwamen dus niet goed door de test en kregen van dhr Schilder een euthanasie-advies mee. En dat n.b. terwijl dhr Schilder weet dat honden na hun opslagperiode ernstig uit hun doen zijn. Hij heeft het zelf ooit gezegd. Toch verandert hij om die reden niets aan de test, en houdt er ook geen rekening mee bij de beoordeling! Vele honden zijn daardoor onterecht afgemaakt. Deze dieren hebben geen eerlijke kans gekregen vanwege de langdurige isolatie en opsluiting. Dit blijkt duidelijk uit de lotgevallen van 14 honden die door deze handelwijze ook een euthanasie-advies hadden gekregen: Met hulp van advocaten kon toestemming verkregen worden van de rechter om deze honden naar Martin Gaus te sturen voor een herstelperiode van een maand waarna opnieuw deze test gedaan zou worden. Een deel van de honden was zó doorgeslagen (door de periode in opslag) dat ze onder narcose erheen moesten worden gebracht. Bij Gaus kregen ze aandacht van een persoonlijke trainer en een andere hond als maatje. Daarna volgde training samen met de eigenaar. 12 van de 14 honden veranderden in korte tijd van onbenaderbaar in redelijk sociaal en haalden glansrijk dezelfde test en mochten naar huis. 2 honden bleken reeds te zwaar getraumatiseerd om de test te halen en werden alsnog geëuthanaseerd, maar dan wel in de armen van hun eigenaar. Anders dan vanuit de opslag, waar de eigenaar die tot dan toe niets over zijn hond had gehoord, en alleen een gortdroog briefje kreeg dat zijn hond gedood was. Helaas krijgen de meeste honden die tweede kans niet, omdat ze geen eigenaar en advocaat hebben die voor hen opkomen. Honden waar de eigenaar afstand van heeft gedaan worden zelfs gedood zonder te zijn getest. (Dat scheelt de overheid weer € 550,-- per test!) Validatie en invoering van het risico-assessment in alle Nederlandse gemeenten en in heel Europa? Dát is wat dhr Schilder nu wil proberen te bereiken. Wij vinden dat bijzonder kwalijk en gevaarlijk! Zowel de lange opslagperiode die eraan vooraf gaat (en die volgens rechtbanken die wij aanschreven vele malen korter zou kunnen als Dienst Regelingen gelijk aan de rechtbank zou berichten wanneer de hond getest zal worden; afspraken kunnen dan al ingepland worden wanneer de zaak voorkomt.) als de test zelf die ondeugdelijk is, zeker ook omdat de eigenaar er niet bij betrokken wordt. En die is toch degene die de hond onder controle moet kunnen houden! Ook heeft dhr Schilder alle gemeenten in Nederland aangeschreven om zijn test aan hen op te dringen. Zelfs raadt hij in zijn brief aan een hond te testen die nog niet eens gebeten heeft! In plaats van lange opsluiting en een test zou men beter de hond een aanlijn- en muilkorfgebod op kunnen leggen en de eigenaar verplichten met zijn hond op gedragstraining te gaan. Nog beter doet men het in Zwitserland: Wie daar een hond wil moet een theorie- en praktijkcursus volgen, net als bij autorijden! Brief aan Vaste-Kamercommissie EL&I Wij hebben op 15 november 2012 de leden van de Vaste Kamercommissie EL&I (nu EZ)hierover in een uitvoerige brief aangeschreven en gevraagd validatie van de test tegen te houden, en de juistheid van deze manier van testen op honden, zonder dat de eigenaar erbij is en vanuit deze trauma-opwekkende situatie, nader te onderzoeken. Ook vroegen wij de commissie ervoor te zorgen dat honden die herplaatst mogen worden met bepaalde geboden (muilkorf- en/of aanlijngebod bijvoorbeeld) niet gedood worden. Wij hebben bij deze herplaatsing onze hulp aangeboden. Voor honden met een bijtincident waar eigenaren afstand van doen hebben wij gevraagd om die dezelfde kans te geven als honden mét eigenaar. Gemeenten en hondenscholen De familie Gaus heeft alle gemeenten en hondenscholen uitgenodigd in hun eigen hondenschool voor een informatie-middag samen met de Werkgroep Hulp Inbeslaggenomen Honden over een betere en diervriendelijkere aanpak van bijtincidenten. Deze middagen vinden plaats op 7 december 2012. In een volgend contactblad hopen wij u hierover meer te melden. Verwaarloosde en mishandelde dieren mogen niet langer inzet zijn bij prijzenslag van de overheid 17 september 2012 - Meer dan 60 dierenopvang- en dierenbeschermingsorganisaties, waaronder Comité Dierennoodhulp, St. Dier & Recht , St. Rechten voor al wat leeft, St. EDEV en St. Vier Voeters hebben de handen ineengeslagen en een brandbrief gestuurd aan de demissionaire staatssecretaris van EL&I en de Vaste Kamercommissie EL&I met het dringende verzoek om de aanbestedingsprocedure voor de opvang en de verzorging van gezelschapsdieren, die op 18 september 2012 om 14.00 uur eindigt, op te schorten en de gunningen uit te stellen totdat er een reactie c.q. besluit is gevallen op het alternatieve voorstel dat zij aanbieden. Naast kritiek op de aanbestedingsprocedure en de inhoud van de tender waarin dieren 'percelen' worden genoemd, komen de organisaties met het voorstel om de opvang, de verzorging en de herplaatsing van mishandelde en/of verwaarloosde dieren te laten uitvoeren door de dierenopvangcentra in Nederland. Zij kunnen deze taken prima voor de overheid uitvoeren voor een normale prijs, waarbij het welzijn en het lot van dieren altijd voorop zal staan, en de dieren op een fatsoenlijke manier herplaatst worden. De Nederlandse overheid moet volgens de organisaties haar verantwoording in deze nemen, en dieren humaan en rechtvaardig behandelen. De mogelijke (extra) kosten zouden verhaald kunnen worden op de veroorzakers. Mishandelde en/of verwaarloosde dieren zouden een fijn nieuw thuis moeten krijgen, verkoop aan de dierenhandel in opdracht van de overheid moet stoppen. In voorgaande jaren is helaas herhaaldelijk gebleken dat mishandelde en/of verwaarloosde dieren, na van overheidswege in beslag genomen te zijn, door verkeerd beleid van de overheid van de regen in de drup raakten, omdat ze in de opslag niet goed verzorgd werden en later de handel in gingen en/of gedood werden. Zo eindigden vorig jaar (2011) duizenden verwaarloosde hamsters en konijnen als slangenvoer, werden kippen en hanen zodanig slecht verzorgd in de opslag dat een deel nog besmettelijke ziekten had toen ze, mét een gezondheidsverklaring, herplaatst werden (en daaraan vervolgens overleden), werden verwaarloosde honden onnodig gedood en waren paarden afkomstig uit een opslag zichtbaar niet goed verzorgd. Het immer groeiend aantal dierenopvangcentra en dierenbeschermingsorganisaties wil dat er nu eens echt iets gaat veranderen aan de inhumane en respectloze manier waarop het ministerie van EL&I omspringt met de duizenden ernstig verwaarloosde en/of mishandelde dieren. Gesprek op ministerie van EZ (v/h EL&I) Als reactie op onze brandbrief kregen wij een uitnodiging voor een gesprek met dhr Bours, beleidswerker bij het ministerie van EZ. Het werd een redelijk goed gesprek, waarbij we hebben gesproken over alle inbeslaggenomen dieren, dus ook over honden die na een bijtincident worden opgesloten. Wij kregen een aantal toezeggingen zoals: - Dhr Bours zou nagaan hoeveel honden er nu in opslag zitten die in aanmerking komen voor herplaatsing met muilkorf. De opslaghouders willen namelijk over het algemeen deze honden niet herplaatsen omdat dat nu eenmaal meer tijd en geld kost, waardoor normaliter deze honden worden gedood zodra ze vrijgegeven worden door de opslaghouder. Wij hebben dhr Bours aangeboden asielen te zoeken die bereid zijn om deze honden wel de kans op herplaatsing te geven, zodat ze niet meer gedood hoeven te worden. - Dhr Bours is bezig met een nota waarin het welzijn van inbeslaggenomen dieren beter geregeld wordt en de rol van de dierenarts duidelijk wordt vastgelegd. De toestand van de dieren moet in alle stadia worden beschreven. Inbeslaggenomen dieren zullen niet langer de handel ingaan maar door Dienst Regelingen (en niet langer door de opslaghouder) met hulp van de Dierenbescherming herplaatst worden. De Dierenbescherming gaat een grote rol spelen in de herplaatsing. (Hierbij willen wij overigens aantekenen dat, voor zover wij weten, de Dierenbescherming zich het lot van 'agressieve' honden niet aantrekt - red.). Voor deze nota zal eerst toestemming moeten komen van de staatssecretaris en de Vaste Commissie van EZ (v/h EL&I). Daarna zal de nota inhoudelijk ingevuld worden, waarbij o.a. een vertegenwoordiger van de Dierenbescherming én een vertegenwoordiger van de dierenorganisaties die de brandbrief schreven uitgenodigd zullen worden om mee te denken. -Inbeslaggenomen landbouwhuisdieren zullen na vrijgave naar hun 'oorspronkelijke bestemming' gaan, d.i. naar het slachthuis. Ze zullen niet eerst weer de handel ingaan. Mochten deze dieren door ons herplaatst kunnen worden, dan moet dat ook mogelijk zijn. -Er komt transparantie over de inbeslaggenomen dieren, zodat wij tijdig hulp kunnen bieden.

Ecoducten - in belang van dieren of van jagers

?? Een wrang voorbeeld van hoe de plezierjagers in dit land in de watten worden gelegd over de ruggen van dieren, is het volgende: Wat is een ecoduct? Ecoducten worden in Nederland aangelegd om het leef- en fourageergebied van grote zoogdieren zoals wilde zwijnen, reeën en edelherten te vergroten. Via een ecoduct kunnen de dieren dan van het ene gebied naar het andere trekken. Het nieuwe ecoduct bij Hulshorst in Gelderland was recent (november 2012) veel in het nieuws. Het bouwwerk kostte maar liefst 9 miljoen euro! Geweldig, zo'n investering in belang van dieren en natuur. Men zou natuurlijk denken dat men, alvorens aan de bouw te beginnen, goed zou hebben nagedacht, de zaak goed van alle kanten zou hebben bekeken en nagegaan zou hebben of alle betrokkenen in en om dit gebied het ermee eens waren. Zijn bijvoorbeeld de boeren in de omgeving het ermee eens? Zouden de dieren na hun oversteek naar het andere gebied niet bij hen op het land komen om de akkers leeg te vreten? Kennelijk was alles goed doorgepraat, en was iedereen het ermee eens. Bij een bedrag van 9 miljoen ga je tenslotte niet over één nacht ijs! Uiteindelijk is het belastinggeld van de burgers! En dat in een crisistijd! Inmiddels is het ecoduct gerealiseerd. En plotsklaps blijkt dat er teveel edelherten leven in dit gebied. Maar liefst 25 edelherten!! Om van de zwijnen en de reeën nog maar niet eens te spreken! De boeren zijn ineens toch wel erg bang voor schade aan hun gewassen! Merkwaardig dat ze daar nu pas aan denken, nu het ecoduct er al staat! Maar het is nog niet te laat! De hoge dames en heren van provincie Gelderland hadden hun Faunabeheerplannen stiekem al klaar liggen: er moeten in heel Gelderland 2000 van de 3000 edelherten afgeschoten worden. Steekhoudende argumenten hiervoor zijn er niet. Van landbouwschade of gevaar voor de verkeersveiligheid of volksgezondheid, drie redenen waarom men wettelijk gezien tot afschot zou mogen overgaan, is geen sprake. Men vindt 3000 gewoon 2000 teveel. In de bossen bij Hulshorst leven er 25. Hiervan zullen er 15 worden neergeknald. Het ecoduct is dan gewoon een soort fuik waar de dieren ingelokt worden, en dan kan men ze zonder veel moeite afschieten! Makkelijk zat! De jagers zitten al te popelen, ze betalen gewoon een fors bedrag geld en dan mogen ze hun gang gaan. Het loopt tegen de kerst, en dan is een stuk hertenbiefstuk niet te versmaden! Misschien had men wel eerlijke bedoelingen bij het plannen maken voor het aanleggen van een ecoduct. Misschien wilde men de dieren echt wel wat meer ruimte geven. Maar goede bedoelingen kunnen zomaar omslaan in kwade bedoelingen als andere belangen mee gaan spelen. Een ecoduct legt men aan juist voor grote zoogdieren; voor kleine, zoals muizen, egels, konijnen, hazen, eekhoorns, en ook voor reptielen en amfibieën hoeft men niet zo'n groot en duur ecoduct te bouwen, daarvoor zou een klein tunneltje hebben volstaan. Voor vlinders en vogels is ook geen ecoduct nodig, want deze dieren kunnen vliegen. Onder het mom van "wildbeheer" moet een aantal dieren nu het loodje leggen. Kleine diertjes behoeven kennelijk niet te worden "beheerd". Een egel of een muis op je bord lokt een jager natuurlijk niet zo aan. Van het belastinggeld van de burgers wordt een duur ecoduct aangelegd dat nu gaat dienen als fuik om de dieren te lokken, zodat de jagers verzekerd zijn van veel jachtgenot en een smakelijk kerstdiner. Om de provincie Gelderland tot andere gedachten te brengen heeft Stichting De Faunabescherming samen met de Partij voor de Dieren aktie gevoerd, waarbij gelukkig veel pers aanwezig was. Vanwege de vele protesten is de opening van het ecoduct uitgesteld tot februari 2013. Maar ondertussen gaan in de omgeving de jagers hun gang… (voor meer informatie zie: www.defaunabescherming.nl).

Angorawol

In de 'Snuffelcourant' van Stichting Konijnenbelangen lazen we het volgende berichtje: "Angorawol, de waarheid De heerlijk zachte Angoratrui in de kledingzaak…. Nee, niet afkomstig van een hobby-Angorafokker uit Nederland. Niet van een welverzorgd konijn dat eens per 3 maanden geknipt wordt en waarvan de wol kleinschalig gebruikt kan worden voor allerlei doeleinden. Nee, die verleidelijk zachte angoratrui in de winkel is het product van dierenmishandeling. Meestal afkomstig uit CHINA, waar Angorakonijnen erbarmelijk gehuisvest zijn in opgestapelde draadgazen kooitjes van 30 cm. hoog. De dieren brengen hun leven gehurkt door, apathisch voor zich uitkijkend, levend van scheerbeurt naar scheerbeurt. Voor de scheerbeurt worden ze ruw gepakt en op een nare manier vastgebonden aan een draaibaar apparaat, als een varken aan het spit. Koop je dus een 'knusse' angoratrui in Nederland, dan draag je bij aan ernstig dierenleed in landen zoals China. Dat willen wij toch niet?" (Tot zover het berichtje. Overigens, de konijnen die hier in Nederland bedrijfsmatig gefokt worden, niet voor de angorawol, maar voor de consumptie, kunnen evenmin rechtop zitten in hun draadgazen kooitjes. Wij zijn niet zoveel beter dan China!)

McDonalds' katten

(ingezonden door Marleen Drijgers, de motor achter Stichting Scheldekat, één van onze kattenprojecten) Aan het einde van een drukke dag kreeg ik een telefoontje van een vrouw uit Yerseke. Ze vertelde dat ze de hele dag had getelefoneerd met de Dierenbescherming, de Dierenambulance, diverse asiels, dierenorganisaties en instanties, zowel binnen als buiten de regio, maar niemand had haar kunnen helpen, of beter gezegd: niemand wilde de kittens helpen waarvoor ze belde. Ten einde raad belde ze ons. Nadat iemand in Amsterdam haar had doorverwezen naar Stichting Scheldekat. Ze vertelde dat er op het parkeerterrein bij McDonald's uitgehongerde kittens liepen tussen de auto's en dat verveelde boerenpummels, die het parkeerterrein als hangplek gebruikten, de kittens probeerden dood te rijden in hun stoere auto's met knallende uitlaat. Omdat er geen tijd te verliezen was gingen we bij de McDrive, een vestiging van McDonald's waar men vanuit de auto zijn bestelling kan doen, poolshoogte nemen. Daar aangekomen brak het koude zweet me uit. Ik telde in één oogopslag zes kittens die alle kanten opliepen en vlak voor toeterende auto's overstaken. Er moest onmiddellijk worden ingegrepen. Samen met collega Liselot pakten we onze kooien en benches uit de auto om de katjes te vangen. Ondanks getoeter, geschreeuw, onbegrip en gierende banden slaagden we erin een aantal kittens te vangen. Hun moederpoes zagen we ook. Als er een auto parkeerde om de gekochte Big Macs ter plekke op te eten, ging het poesje naast de portier zitten en keek bedelend naar het raampje. Sommige klanten konden haar niet weerstaan en gooiden haar stukjes brood, hamburger of nuggets toe. Wat een slim poesje! Helaas konden we niet alle katjes in één keer vangen, dus we moesten later terugkomen. Het slimme moederpoesje lieten we achter, want we hadden niet alle kittens kunnen vangen, en zonder moederpoes zouden die helemaal kansloos zijn. De volgende dag gingen we terug en zagen nog meer poezen, vooral toen het donker werd. Om 12 uur 's nachts ging McDonalds dicht en dropen de jongelui met hun opgevoerde auto's af. Vervolgens zagen we meer katten naar het parkeerterrein komen, snuffelend tussen de weggeworpen zakjes waar misschien nog frietjes of een halve hamburger in zaten. Ook de afvalbak was populair, en met name de kuipjes mayonaise waar de laatste restjes zorgvuldig werden uitgelikt. We telden in totaal vier lapjespoezen, een rode kater en nog een paar kittens, waaronder een heel klein rooitje. Het leek ons het beste om de katten vanwege het gevaar weg te lokken van de parkeerplaats, en een voerplaats aan te leggen bij een naburig bedrijf waar keukens verkocht werden. Een open fietsenhok op een rustige plek was geschikt. Het eten kon daar niet natregenen en de katjes konden daar rustig eten, waardoor wij ze weer makkelijker konden vangen. De keukenspecialist ging akkoord met onze actie, en vervolgens gingen wij avond aan avond tot diep in de nacht zwerfkatjes vangen. We hadden gezien dat een paar poesjes zwanger waren, dus we hadden haast. We moesten ze zo snel mogelijk vangen, voordat ze zouden bevallen in de bosjes bij McDonald's. Omdat katten niet dom zijn, en vooral verwilderde zwerfkatjes erg wantrouwend zijn, heeft het drie weken geduurd voordat we ze allemaal gevangen hadden, en net op tijd, want twee poezen zouden binnen korte tijd bevallen. Deze poezen zijn opgenomen in een pleeggezin waar ze alle rust en verzorging kregen om hun zwangerschap te voldragen. Eén moederpoes beviel van vijf kittens en de andere van vier. Het poesje wat bij de auto's om voedsel bedelde was minder wild dan de rest. Zij is door ons opgevangen en zal te zijner tijd geschikt zijn voor adoptie. De wilde kittens zijn gesocialiseerd en herplaatst bij liefhebbers. De kittens die geboren zijn bij de wilde moederpoezen zijn niet wild, want ze zijn in huis geboren bij de pleeggezinnen en handtam gemaakt. De wilde moederpoezen zijn, nadat hun kittens de leeftijd van acht weken hadden, net als de andere verwilderde zwerfkatjes die we gevangen hadden, gesteriliseerd en gechipt teruggezet vlakbij McDonald's. Om te voorkomen dat ze nog op de parkeerplaats bij de afvalbakken naar eten moesten gaan zoeken hebben we 50 meter daarvandaan in de tuin van een drukkerij drie tuinboxen neergezet, waarin de katjes kunnen slapen, schuilen en eten. Op bijgevoegde foto's is te zien hoe de kattenhuisjes er van binnen uit zien, Ze krijgen volop harde brokjes van goede kwaliteit en ook blikvoer. Onze vrijwilligers zorgen ervoor dat er altijd eten en vers drinkwater in de kattenhuisjes aanwezig is. Bij McDonald's zullen ze niet meer gaan eten. Gelukkig maar. Bij veel vestigingen van McDonald's leven zwerfkatten. Het begint met een poesje dat daar gedumpt wordt in de hoop dat het gevonden en meegenomen wordt door mensen met kinderen. Gedumpte katjes zijn zelden gecastreerd, en wanneer er eveneens een kater rondloopt krijgt het poesje in één jaar gemiddeld acht kittens. De kittens zijn na vijf maanden vruchtbaar, dus het jaar erop worden er nog veel meer kittens geboren. Van die kittens gaan er veel dood door ondervoeding en wormen. Bij McDonald's in onze regio hebben we op tijd kunnen ingrijpen om erger te voorkomen. We hopen dat andere organisaties in andere provincies ons voorbeeld willen volgen. (Stichting Scheldekat is op internet te vinden: www.scheldekat.nl ) Tot zover het verhaal van St. Scheldekat. U begrijpt het al: al dat voer, de dierenartskosten, de kattenhuisjes etc. etc. moeten betaald worden. En ook dit verhaal is er één van de vele! En de katten uit bovenstaand verslag zijn niet de enige die St. Scheldekat onder haar hoede heeft! Op een aantal bedrijventerreinen lopen groepen zwerfkatten, die moeten worden gecastreerd/gesteriliseerd, gevoerd en gechipt. Wij vragen u dan ook of u ook dit jaar weer een extra bijdrage zou willen overmaken. Stichting Scheldekat is voor een groot deel afhankelijk van de steun van Rechten voor al wat leeft. Zonder onze steun zouden de zwerfkatten er slecht aan toe zijn en zou binnen korte tijd het zwerfkattenbestand gigantisch groot worden, want zoals u in dit verhaal las, doet geen enkele andere organisatie in deze regio iets voor zwerfkatten, ook de Dierenbescherming niet. Wij zijn dan ook zo vrij hierbij een acceptgirokaart in te sluiten, en we hopen dat u, zo in het begin van het Nieuwe Jaar, nog iets extra's kunt missen voor deze verschoppelingetjes. Wilt u zelf duidelijk uw naam en adres op de acceptgirokaart invullen? Alvast hartelijk dank, namens de zwerfkatten!

Bontfokkerij

Nog vóór de Kerst, op 18 december, zal de Eerste Kamer stemmen over een verbod op bontfokkerijen in Nederland. Dit verbod zou dan ingaan in 2024. Ongelooflijk, dat de bontfokkers zo'n lange overgangstermijn krijgen om af te bouwen, terwijl zij al jaren weten dat het verbod eraan komt. Erger nog: de lobby van de nertsenfokkers heeft zelf met opzet de zaak vertraagd en getraineerd en ervoor gezorgd dat de overgangstermijn steeds weer moest worden opgerekt. Op 11 december heeft het debat over het eventuele verbod in de Eerste Kamer plaatsgevonden, en er heeft zich hierbij nu al een ruime meerderheid vóór het verbod afgetekend! De volgende partijen hebben namelijk al in het debat door laten schemeren dat zij vóór een verbod zijn: PvdA, SP, PVV, D66, Groen Links, Christen Unie, PvdD, 50Plus en de Onafhankelijke Senaats Fractie. Hopelijk is het einde van de pelsdierfokkerij in Nederland nu in zicht, al zal het nog 11 jaar duren voor het zover is. Tot die tijd zullen nog vele miljoenen dieren in opperste verveling en in afschuwelijke huisvesting hun korte leventje moeten doorbrengen, namelijk in kleine gazen kooitjes met een eveneens gazen bodem, om daarna op zeer wrede wijze te worden gedood. En dat alleen om tegemoet te komen aan de pronkzucht van de mens…. Maar, laten wij ons nu toch alvast maar een beetje verheugen op het hopelijk komende verbod! Als u dit contactblad ontvangt heeft u de uitkomst van de stemming waarschijnlijk al in de krant gelezen of voor het nieuws gehoord. We hopen vurig dat het jaar 2012 tenminste op dit punt voor de dieren en dus ook voor ons een beetje vreugdevol mag eindigen!

Een opmerkelijk berichtje

In 'De Stentor' van 12 december 2012 lazen we het volgende opmerkelijke berichtje: "Rouwpagina voor dieren in de krant Overleden dieren krijgen een eigen plekje in de Singaporese krant 'Straits Times'. Op verzoek van de lezers besloot de krant een aparte pagina met rouwadvertenties te maken. De 'The Pers Corner' verschijnt elke Zondag in de krant. Lezers kunnen gratis een tekst van 30 woorden insturen. Voor 30 euro kan er een foto van het dier bij". (Een heel bijzonder berichtje, vinden wij, want zoiets verwacht je niet zo gauw! Het zal op sommigen van ons waarschijnlijk erg overdreven overkomen, en het is ook niet het eerste waar de vele miljoenen lijdende dieren op zitten te wachten. Maar het is wel een teken dat er ook elders in de wereld meer aandacht komt voor het dier, op welke manier dan ook! - red.)

De Stichting Rechten voor al wat Leeft.

Auteur .

pijl omhoog