Een uitgesproken voorbeeld van discriminatie van dieren is de landelijke regeling, die is vastgesteld
op 14 februari 1995. Toen heeft de Tweede Kamer ingestemd
met het voorstel van de toenmalige landbouwminister
Van Aartsen om de vossenhouderij te verbieden. Alhoewel
dit een verheugend feit is, vinden wij het merkwaardig
dat niet tegelijk de gehele pelsdierfokkerij verboden
is. De wetgever vindt dat dieren in gevangenschap gehouden
mogen worden, als hun welzijn maar voldoende gegarandeerd
is.
Bij vossen bleek na tal van onderzoeken dat zij niet geschikt zijn om in gevangenschap te houden. Ook bij nertsen in gevangenschap werden ernstige welzijnsproblemen geconstateerd, maar men denkt hun welzijn te kunnen "verbeteren".
De minister besloot de nertsfokkerij daarom blijvend te legaliseren.
Het positieve van onze wetgeving is dat wij goed voor
het welzijn van dieren moeten zorgen, maar het negatieve
is dat dieren als ding of object worden gezien.
Voor de nertsen betekent dit dat zij onder gereguleerde
omstandigheden in gevangenschap mogen wachten totdat
hun huid de juiste afmeting heeft en zij uit hun jasje
geholpen kunnen worden.
China is tegenwoordig de grootste exporteur van bontaccessoires.
Nu er in de Verenigde Staten en Australiƫ een verbod
op de handel in dit soort bont geldt, is Europa de grootste
afnemer geworden. De dieren worden na een ellendig leven
vaak op een gruwelijke wijze gedood. Ze leven in te
krappe stalen kooien. Uiteindelijk worden ze door stokslagen
of verstikking om het leven gebracht. Andere worden
tegen de grond doodgeslagen. Dieren die dan nog niet
volledig dood zijn, worden zelfs levend gevild.
Zie ook de bijdrage aan het Volkskrantforum, die in 1995 verscheen onder de titel "Recht op vrijheid moet ook voor dieren gelden".
Dit logo verwijst naar Bont Voor Dieren. Zie ook Pas op, sluipend bont! en de site Animal Frontline voor uitgebreide artikelen over de bezwaren van de nertsenhouderij.