Onwaarheden die dierenleed veroorzaken

Animal Freedom wil onwaarheden ("volkswijsheden") aan de kaak stellen die dierenleed veroorzaken of in stand houden. De links verwijzen naar eigen artikelen of naar andere sites.
Een aantal voorbeelden van deze "onwaarheden" zijn de volgende.
De mens is superieur aan een dier.
Vlees (eiwit) is een voor de gezondheid noodzakelijke onderdeel van het menu.
Huisdieren stimuleren het verantwoordelijkheidsbesef van kinderen.
Kinderen worden groot en sterk van vlees eten.
Melk is goed voor elk.
Consumptie van (delen van) honden en/of andere dieren wekt potentie en liefde op.
Dieren missen iets wat mensen wel hebben.
In dit stukje behandelen we (kort) het vooroordeel dat dieren bepaalde eigenschappen missen die mensen wel hebben.
honden in kooiIn Azië (o.a. China, Korea, Vietnam) werden altijd al beschermde diersoorten, honden en katten gegeten.
De laatste tijd begint deze praktijk ook al bio-industrie-achtige vormen aan te nemen.
Voor hen is dat net zo normaal als wij het eten van varkens vinden.
Een varken is intelligenter dan een hond, maar doet dat er wat toe?
varken als kokKennen dieren eigenschappen als: intelligentie, bewustzijn, pijn, taal, verantwoordelijkheid, beheersing?
Hebben dieren relaties?
Dromen zij?
Kennen zij emoties of gevoelens als: nervositeit, liefde, woede, schuld, plezier, verdriet, angst?
Kan een dier voor zichzelf opkomen?
Van de meeste van deze eigenschappen kan niemand ontkennen dat dieren deze bezitten.
Bij onnavolgbare eigenschappen hebben mensen een nieuwe term bedacht alsof het daarmee iets anders is.
De affectie en zorg van een moeder voor haar kind wordt bij dieren moeder"instinct" genoemd, alsof men wil zeggen dat het dier, als was het een machine, "moederlijk gedrag vertoont".
Laat u niet misleiden: gedrag van het dier ten opzichte van haar jongen omvat vrijwel alle eigenschappen die mensen ook hebben. Hengelaars praten hun dierenmishandeling goed door te ontkennen dat vissen pijn, angst of stress kunnen ervaren.

Doodsbesef

Anderen menen dat het dier geen doodsbesef kent en wijzen op het fenomeen dat de meeste dieren hun dood in het slachthuis lijdzaam tegemoet treden.
In de krant verschijnen echter regelmatig berichten van dieren en proberen uit te breken.
Soms krijgen deze dieren "generaal pardon" en worden zij door anderen opgevangen.
Je kunt je afvragen of het dier dat zich wel lijdzaam laat slachten niet soms een bewuste keuze doet om zo een eind te laten maken aan een dieronwaardig bestaan.
Misschien is het nertsen-moederdier, dat haar jongen in gevangenschap doodbijt, zo gek nog niet.
Zo blijven haar kleintjes in ieder geval haar ellende bespaard.

Bewustzijn

Neuroloog Antonio Damasio stelt dat alleen levende wezens bewustzijn kunnen hebben en dat het hoger ontwikkelde organisme een besef heeft van zichzelf en van de relaties die het aangaat met de buitenwereld.
Aan de basis van dit besef ligt de ontwikkeling van een zelf in het brein dat nodig is om het organisme in beeld te houden.
Het gaat om een laag in het organisme verankerde behoefte aan zelfregulering en zelfrepresentatie.
Uit deze theorie volgt dat dieren ook bewustzijn hebben en dat computers nooit bewustzijn kunnen hebben.

Communicatie

Salee Yasry Eden is gepromoveerd op taalexperimenten met dieren en concludeert dat dieren op hun manier intelligente en beschaafde individuen zijn met vaak een verfijnd sociaal gedrag.
In het contactblad "Relatie mens en dier" staan twee artikelen over communicatie van koeien en tussen mens en dier.
Voor een opsomming van andere argumenten die wijzen op voordelen en bewuste misleiding van en door voor- en tegenstanders van dierenrechten verwijzen wij naar de drogredenen.

Is de mens meer dan een dier?

In onze geschiedenis zijn bovengenoemde capaciteiten van dieren "weggeredeneerd" door mensen die er behoefte aan hadden om de mens een positie te geven boven het dier.
Vanuit deze zelf geconstrueerde positie kon de mens zijn immorele gedrag ten aanzien van dieren rechtvaardigen. Deze rechtvaardiging zou de mens niet hebben als hij zou erkennen dat de mens in wezen een diersoort is. Nu de mens de onderworpenheid van het dier niet meer nodig heeft voor de eigen overleving en alleen nog maar in stand houdt om economisch voordeel te behalen, wordt het tijd om het dier terug te geven wat het is ontnomen: een evenwaardig recht op vrijheid als wij mensen onszelf toebedelen.

Onheldere uitgangspunten en schijnlogica bij het spreken over hoe wij met dieren zouden moeten omgaan

embryo'sEen drogreden (schijnreden, denkfout, sofisme) is een reden of redenering die niet klopt, maar die wel aannemelijk lijkt.
Net als een goede redenering bestaat een drogreden uit een aantal premissen (stellingen) of axioma's (aannames) waaruit een conclusie volgt of uit een aantal argumenten waaruit een mening volgt.
De conclusie van een drogreden kan zowel juist als onjuist zijn, maar een drogreden wordt gekenmerkt door een niet geldige redenering of uitgangspunt.
Drogredenen worden vaak opzettelijk gebruikt door demagogen, maar ze worden ook vaak gebruikt door mensen die niet weten dat het drogredenen zijn, maar die denken dat het correcte argumenten zijn.
Ook in reclame komen drogredenen veelvuldig voor, soms ten koste van dieren. In de bewering "de meeste artsen bevelen medicijn X aan" is bijvoorbeeld sprake van het beroep op autoriteit.
Een ander cliché is: "dermatologisch getest"! Immers, zolang de resultaten er niet bij worden vermeld of dat het wel of niet op dieren is getest, is dit geen logisch argument om een bepaald product te kopen.
Wanneer we uitzoomen kunnen we zien hoe groot de overeenstemming is bij de start tussen mens en dier.
We hebben een gemeenschappelijke afstamming en hebben ons verschillend ontwikkeld, maar vergeten we niet ons gezamelijk belang: een leefbare aarde voor alles wat leeft, in vrijheid?

Dit artikel is onderdeel van een reeks over drogredeneringen en demagogie.

Sommige argumenten worden vaak gebruikt, maar zijn niet geldig. Dat gebruiken van de zogeheten drogredenen doen voor- en tegenstanders van dierenrechten. We zetten deze ongeldige argumentenop een rij en plaatsten daar het tegenargument bij. Dit ten behoeve van een heldere en eerlijke dialoog. Er zijn verschillende types drogredenen. Zij worden expres of per ongeluk toegepast in een discussie. Wees je daarom bewust van de uitgangspunten en integriteit van een opponent. Er zijn verschillende manieren om te reageren op drogredeneringen. Hier zijn enkele algemene tips.

  • Blijf rustig en emotieloos. Drogredeneringen zijn vaak bedoeld om emoties op te wekken, dus het is belangrijk om rustig te blijven en je emoties in bedwang te houden.
  • Identificeer de drogredenering. Probeer te begrijpen welke soort drogredenering wordt gebruikt, zoals een ad hominem-aanval of een afleidingsmanoeuvre.
  • Weerleg de drogredenering. Probeer de drogredenering te weerleggen door feiten te presenteren of logische argumenten te geven.
  • Blijf op het onderwerp. Probeer terug te keren naar het onderwerp waarover de discussie gaat en probeer de discussie te houden op een rationeel niveau.
  • Wees voorbereid. Als je weet dat je gaat praten met iemand die vaak drogredeneringen gebruikt, kan het nuttig zijn om voorafgaand aan het gesprek bepaalde feiten en argumenten te verzamelen om op terug te vallen.

Klik hier voor specifieke tips bij het beïnvloeden van dieronvriendelijk gedrag en wat wel en niet te doen bij drogredeneringen. De beweegreden om drogredeneringen te voeren ligt in de wens om macht over de ander uit te oefenen in de vorm van een machtsstrijd. Er worden in de media en de politiek veel drogredenen aangedragen en er wordt demagogie bedreven, die leidt tot spraakverwarring zonder dat iemand verantwoordelijkheid neemt.

Er zijn drogredenen voor de volgende groepen en onderwerpen

Klik hier voor voorbeelden van een drogredenering of van demagogie uit het weblog.
Een leerzaam boek over drogredenen te herkennen en te weerleggen schreef Paula Steenwinkel. Voor wie zuiver wil redeneren en reageren en beu is van discussie-trucjes.
Drogredenen, herkennen en weerleggen (bol.com).